راهنمای امتحان گرفتن و ارزیابی زبان آموزان در کلاس زبان گروهی و خصوصی
ارزشیابی یک عنصر کلیدی در تدریس است. ما باید بدانیم زبان آموزان در کجای فرآیند یادگیری قرار دارند، راهبردهای آموزشی ما چقدر موثر بوده‌اند و اگر چالش‌های دیگری وجود دارد، هنگام برنامه‌ریزی برای آموزش دروس آینده از آنها آگاه باشیم. با این حال، در نتیجه ارزیابی زبان آموزان نمی‌توان یک استراتژی را به یک اندازه برای همه استفاده کرد.
در ادامه می‌خوانید:
- ارزیابی مهارت‌های مختلف زبانی
- ارزیابی در کلاس‌های عمومی و خصوصی
- معرفی مهم ترین استراتژی‌های ارزیابی زبان آموزان
- زمانبندی ارزیابی زبان آموزان
- نکات مهم در ارزیابی مؤثر زبان آموزان
- سخن پایانی
یک نکته مهم در ارزیابی، توجه به علاقه‌ها و تجربیات شخصی زبان آموزان در محیط تحصیلی است. همچنین، هدف‌گذاری دقیق در ارزیابی‌های کلاس درس بسیار مهم است. این هدف‌گذاری باید با در نظر گرفتن زبان و فرهنگ زبان آموزان انجام شود تا ارزیابی‌ها مناسب و کارآمد باشند.
| پس از ارزیابی، سطح زبان آموزان که بر اساس محتوای آکادمیک سطح پایه و استانداردهای مهارت/توسعه زبان است، مشخص می‌گردد. سپس معلم با همکاری زبان آموز و مشخص کردن هدف وی، برنامه ای را در جهت رسیدن به هدف تنظیم می‌کند. |
ارزیابی مهارت‌های مختلف زبانی
ارزیابی مهارت‌های مختلف زبان، اغلب به منظور اندازه‌گیری و ارزیابی توانایی‌ها و مهارت‌های زبان آموزان یا شرکت‌کنندگان در مواردی مانند مکالمه، شنیداری، خواندن، نوشتن و گرامر صورت می‌گیرد. هر یک از این مهارت‌ها می‌توانند به طور جداگانه ارزیابی شوند. در زیر توضیحی درباره نحوه‌ی ارزیابی هر یک از این مهارت‌ها آمده است:
۱- مکالمه
– امتحان‌های شفاهی: این نوع امتحان معمولاً توانایی ارتباطی، تلفظ، دایره‌ی لغات و ساختارهای جملات را ارزیابی می‌کند.
– مکالمه: زبان آموزان وظایفی مثل نقش‌آفرینی در موقعیت‌های واقعی را اجرا می‌کنند که می‌تواند شامل نقش‌آفرینی در مکالمات روزمره، بازی‌ها داستان‌ها یا بحث درباره‌ی موضوعات مختلف باشد.
۲- شنیداری
– تست‌های شنیداری: زبان آموزان به فایل‌های صوتی گوش می‌دهند و پس از آن به سوالات مربوط به آن پاسخ می‌دهند. این نوع ارزیابی توانایی درک مفاهیم از طریق گوش دادن را می‌سنجد.
– درک مطلب: در این مورد، زبان آموزان باید نقاط مهم یا اصلی یک متن صوتی را تشخیص دهند و خلاصه‌ای از آن تهیه کنند.
۳- خواندن
– تست‌های خواندن: زبان آموزان متونی را می‌خوانند و به سوالات مربوط به آنها پاسخ می‌دهند. این نوع ارزیابی مهارت خواندن، فهم مفاهیم و دایره‌ی لغات را مورد ارزیابی قرار می‌دهد.
– تفسیر مفهوم: در این مورد زبان آموزان مفاهیم و اطلاعات مهم را از متن‌های خوانده شده استخراج می‌کنند و آنها را تفسیر می‌کنند.
بیشتر بخوانید: چگونه زبان آموزان را با مهارت ریدینگ آشنا و درگیر کنیم؟
۴- نوشتن
– وظایف نوشتاری: زبان آموزان باید مقالات، گزارشات، داستان یا دیگر انواع نوشتارها را تهیه کنند. در این نوع ارزیابی، توانایی ساختاردهی منطقی، گرامر و توانایی استفاده از واژگان مناسب مورد ارزیابی قرار می‌گیرد.
۵- گرامر و واژگان
– تست‌های گرامر و واژگان: این نوع ارزیابی معمولاً تست‌های چندگزینه‌ای یا تطبیق واژگان را به منظور اندازه‌گیری دانش دستور زبانی و دایره‌ی لغات استفاده می‌کند.
ارزیابی مهارت‌های زبان می‌تواند از انواع مختلفی از تست‌ها تشکیل شده باشد تا توانایی‌های متفاوت زبان آموزان را اندازه‌گیری کند.
ارزیابی در کلاس‌های عمومی و خصوصی
ارزیابی در کلاس‌های عمومی و خصوصی زبان ممکن است به دلیل تفاوت‌هایی در اهداف آموزشی، تعداد زبان آموزان، امکانات موجود، و رویکردهای آموزشی، متفاوت باشد.
کلاس‌های عمومی معمولاً دارای تعداد دانشجویان بیشتری هستند. این موضوع می‌تواند فرآیند ارزیابی را متعدد و پیچیده‌تر کند. در عین حال می تواند به معلم تنوع بیشتری برای انتخاب روش های ارزیابی بدهد. به دلیل تعداد بیشتر زبان آموزان و زمان کمتر برای ارزیابی، استفاده از آزمون ها و روش های ارزیابی کلی‌تر و سریعتر بیشتر رایج است؛ اما به عهده معلم است که با اتخاذ تصمیم مناسب و مدیریت صحیح، روش هایی را برای ارزیابی پیش بگیرد که نتیجه عادلانه ای را به همره داشته باشد.
یک کلاس خصوصی زبان دارای تعداد زبان آموزان کمتری است که این می‌تواند فرآیند ارزیابی را ساده‌تر کند و امکان ارتباط شخصی بیشتری را فراهم کند. به دلیل کمتر بودن زبان آموزان و اختصاصی‌تر بودن کلاس‌ها، اهداف آموزشی معمولاً متمرکزتر هستند. بنابراین می‌شود در کلاس‌های خصوصی، از ارزیابی‌های متنوع‌تری مانند پروژه‌ها، ارائه‌ها، ارزیابی‌های شفاهی و مشارکتی بیشتر استفاده کرد.
اما باید توجه داشت که در هر دو نوع کلاس، ارزیابی به منظور اندازه‌گیری و ارزیابی یادگیری زبان آموزان و بهبود روند آموزش بسیار مهم است. با توجه به ویژگی‌های کلاس و نیازهای زبان آموزان، می‌توان از استراتژی‌های مختلفی برای ارزیابی کمک گرفت تا به بهترین نتیجه رسید.
بیشتر بخوانید:
معرفی مهمترین استراتژی‌های ارزیابی زبان آموزان
هنگام ارزیابی زبان آموزان به عنوان یک معلم باید به تجربه خود هنگامی که یک زبان آموز بودید فکر کنید. هر فرد به عنوان یک زبان اموز عملکرد متفاوتی دارد و هر فرد در حوزه‌هایی غالب یا مهارت‌های بهتری دارد. به عنوان مثال، فردی ممکن است در مکالمه و تلفظ خوب باشد، اما نوشتن حوزه‌ای است که در آن به کمک بیشتری نیاز دارد. این بدان معنا نیست که نمی تواند زبان دوم را بیاموزد. این فقط به این معنی است که باید مهارت هایش را در زمینه نوشتن بیشتر تقویت کند.
| از خاطر نبرید که ارزیابی روی کاغد و پرسیدن یکسری سوال به عنوان تنها سنجش عملکرد (برای کودکان و بزرگسالان) یک روش کامل و عادلانه برای ارزیابی نیست و همه ی توانایی و مهارت افراد را نمایش نمی دهد. |
در ادامه چند نمونه از اصلی ترین استراتژی‌های ارزیابی را آورده‌ایم.
۱. روبریک در ارزیابی زبان آموزان
روبریک یک ابزار ارزیابی است که به طور خاص برای ارزیابی و ارتقاء عملکرد زبان‌آموزان در موارد مختلفی مانند مهارت‌های زبانی، نگارش، مکالمه، گفتار و شنیداری استفاده می‌شود. روبریک‌ها معمولاً شامل یک سری اصول و معیارهایی هستند که برای ارزیابی کیفیت عملکرد زبان‌آموزان در یک دسته خاص از مهارت‌ها یا وظایف، به کار می‌روند. این اصول و معیارها به صورت خلاصه و روشن تعریف می‌شوند تا به افرادی که باید ارزیابی را انجام دهند، راهنمایی کنند.
در واقع، روبریک به عنوان یک جدول یا دستورالعمل که شامل سطوح مختلف ارزیابی و معیارهایی است که بر اساس آنها عملکرد زبان‌آموز ارزیابی می‌شود، عمل می‌کند. هر معیار می‌تواند شامل چندین سطح از کیفیت باشد، که از سطح پایین‌تر تا سطح بالاتر متغیر است.
مثالی از روبریک برای ارزیابی نگارش زبان‌آموزان:
معیار: ساختار و گرامر
- سطح ۱: خطاهای جدید و تکراری در گرامر و ساختار جملات؛ استفاده نادرست از زمان
- سطح ۲: گرامر و ساختار به طور کلی مناسب، اما با خطاهای متفرقه؛ استفاده درست از زمان
- سطح ۳: استفاده صحیح و مناسب از گرامر و ساختار جملات؛ اشتباهات املایی یا گرامری نادر.
- سطح ۴: مهارت بالا در استفاده از گرامر و ساختار؛ خطاهای املایی یا گرامری نادر یا ناچیز.
این روش به معلمان و ارزیابان کمک می‌کند تا ارزیابی منصفانه‌تر و دقیق‌تری انجام دهند و نقاط قوت و ضعف زبان‌آموز را بهبود بخشند.
| با توجه به موضوع ارزیابی، می‌توان روبریک‌های مختلفی را طراحی کرد که به نوع مهارت زبانی و هدف ارزیابی وابسته است. |
نمونه کارها روش عالی دیگری برای ارزیابی زبان آموزان است زیرا معلم می‌تواند شواهدی از کار و یادگیری زبان آموزان را برای مدت زمان طولانی‌تری نسبت به ارزیابی پایان واحد ببیند. این روش به معلم اجازه می‌دهد ببیند که آیا زبان آموزان فوراً «آن را دریافت کرده‌اند» و آیا می‌توانند آن را بیشتر از طول واحد آموزشی «نگهداری کنند». هنگام تنظیم یک نمونه کار دانشجویی، معمولاً چندین مدرک یا کار دانشجویی برای هر مفهوم، استاندارد یا موضوع وجود دارد. نمونه‌های کار دانش‌آموز می‌تواند درخواست‌های نوشتن، پروژه، آزمون چند گزینه‌ای، و غیره باشد.
یکی دیگر از راهبردهای مؤثر برای ارزیابی زبان آموزان چند زبانه، کنفرانس‌های زبان آموز و معلم است.
گفت‌وگو با زبان آموزان این فرصت را برای آنها فراهم می‌کند تا آنچه را که آموخته‌اند، بدون استرس معمول برای تکمیل یک آزمون رسمی توضیح دهند و به اشتراک بگذارند. مشاوره همچنین به معلم اجازه می‌دهد تا بازخورد معتبرتری ارائه دهد زیرا بازخورد در زمان واقعی است که به سؤالات، شگفتی‌ها یا تصورات نادرست زبان آموزان می‌پردازد. هدف هر کنفرانس می‌تواند بر نیازهای دقیق هر دانش آموز متمرکز باشد و داده‌های خاصی را که معلمان برای آموزش نیاز دارند ارائه دهد.
۲. ارزیابی مبتنی بر پرتفولیو
دو روش غیررسمی رایج وجود دارد: ارزیابی مبتنی بر عملکرد و ارزیابی پورتفولیو. هر دو روش از فعالیت‌های کلاسی معمولی برای اندازه گیری پیشرفت به سمت اهداف و مقاصد درسی استفاده می‌شوند. این فعالیت‌ها با مشاهده معلم و خودارزیابی زبان آموزان قابل نظارت و ثبت است.
| تمرین ارزیابی مبتنی بر پورتفولیو یک روش ارزیابی است که در آن زبان‌آموزان نمونه‌های مختلفی از کارهای خود را در طول یک دوره زمانی مشخص جمع‌آوری می‌کنند و آنها را به عنوان اثبات‌هایی از پیشرفت‌ها و مهارت‌هایشان در موارد مختلف به نمایش می‌گذارند. |
این نمونه‌ها می‌توانند شامل پروژه‌ها، نگارش‌ها، ارائه‌ها، فیلم‌ها، فایل‌های صوتی، نقدها و سایر اثبات‌های مرتبط با مهارت‌های زبانی باشند.
مزایای این روش ارزیابی
- تمرکز بر پیشرفت شخصی: از طریق جمع‌آوری نمونه‌های مختلف از کارهای خود، زبان‌آموزان می‌توانند بهبود خود را در طول زمان رصد کنند.
- ارتقاء خودآگاهی: این روش به زبان‌آموزان کمک می‌کند تا وضعیت خود را درک و نقاط ضعف و قوت خود را بشناسند.
- تنوع در ارزیابی: با ارائه انواع مختلف نمونه‌ها، این روش به ارزیابی چندگانه و جامع‌تری از مهارت‌های زبانی کمک می‌کند.
- تشویق به تعامل بیشتر: زبان‌آموزان به تعامل بیشتر با زبان و تمرین‌های زبانی تشویق می‌شوند تا بتوانند نمونه‌های مناسب برای پورتفولیو خود را جمع‌آوری کنند.
برای اجرای ارزیابی مبتنی بر پورتفولیو، می‌توان به شیوه‌های زیر عمل کرد:
- انتخاب نمونه‌ها: زبان‌آموزان باید نمونه‌های متنوع از کارهای زبانی خود را جمع‌آوری کنند، از جمله نگارش‌ها، ارائه‌ها، فیلم‌ها و فایل‌های صوتی.
- توضیح نمونه‌ها: هر نمونه باید به همراه توضیحاتی درباره محتوا، هدف‌ها، فرآیند انجام و نقاط قوت و ضعف ارائه شود.
- ارزیابی خود و مشاوره: زبان‌آموزان می‌توانند نمونه‌ها را با توجه به معیارهای تعیین شده در پورتفولیو، خود ارزیابی و یا با معلم یا مشاور درباره پیشرفت‌ها و راهکارهای بهتری برای بهبود کارها مشورت کنند.
- پیگیری پیشرفت: با تکرار این فرآیند در طول زمان، زبان‌آموزان می‌توانند تغییرات و بهبود‌های خود را مشاهده کنند.
| با این روش، زبان‌آموزان به صورت فعال در فرآیند ارزیابی شرکت می‌کنند و از این راه، عمق تفکر و تعاملشان با مهارت‌های زبانی افزایش می‌یابد. |
اطلاعات به دست آمده از خانواده‌ها می‌تواند یکی دیگر از اجزای مهم فرآیند ارزیابی باشد. بسیاری از کودکان پیش دبستانی و مهدکودک پیشرفت‌های خود را در زبان و یادگیری در خانه نشان می‌دهند که ممکن است در کلاس درس مشهود نباشد. به عنوان مثال، یک زبان آموز خجالتی ممکن است در فعالیت‌های خوانندگی در مدرسه شرکت نکند، اما خانواده ممکن است ویدیویی از کودک در حال آواز خواندن با اشعار به زبان مورد نظر در خانه بفرستند.
کودکان خردسال ممکن است همیشه بر حسب تقاضا یا به روش‌های مورد انتظار در مدرسه عمل نکنند. خانواده‌ها همچنین می‌توانند زمینه فرهنگی و اطلاعاتی در مورد علایق کودک خردسال فراهم کنند که به معلم کمک می‌کند تا یادگیری را برای هر کودک بصورت جداگانه فراهم کند. اقدامات متعدد در مجموعه‌ای از فعالیت‌ها و ساعات روز به کودکان خردسال امکان می‌دهد تا با دقت بیشتری آنچه را که می‌دانند و می‌توانند انجام دهند.
بیشتر بخوانید:
۳. ارزیابی مبتنی بر نمونه کار
در حالی که آزمون‌های استاندارد شده، زبان آموزان را در یک نقطه خاص از سال ارزیابی می‌کنند. ارزیابی‌های مداوم برای زبان آموزان مهم است. معمولاً آزمون‌های استاندارد شده دانش یا توانایی‌های محتوای واقعی را منعکس نمی‌کنند. با این حال، ارزیابی‌های غیررسمی می‌توانند تصویر جامع‌تری از مهارت‌ها، توانایی‌ها و پیشرفت‌های مداوم آنها ارائه دهند. داشتن این داده‌ها باعث می‌شود که پاسخ سؤالاتی در مورد نحوه برنامه ریزی، خدمات ویژه و سطح بندی آسان‌تر شود.
| نمونه کارها روش‌های عملی برای ارزیابی کار زبان آموزان در طول سال هستند. با این روش، می‌توانید به طور سیستماتیک سوابق توصیفی انواع کار دانش آموز را در طول زمان جمع آوری کنید. |
این سوابق نشان دهنده رشد به سمت دستیابی به اهداف است. نمونه کارها شامل تکالیف و ارزیابی‌هایی است که به عنوان شاخص‌هایی برای عملکرد زبان آموزان عمل می‌کنند. با مستندسازی عملکرد زبان آموزان در طول زمان، کارنامه‌ها روش بهتری برای بررسی متقاطع پیشرفت دانش‌آموز هستند تا تنها یک معیار. نمونه کارها می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- نمونه کارهای مکتوب دانش آموز مانند داستان، فرم‌های تکمیل شده، برگه تمرین و توضیحات
- نقاشی هایی که دانش و مهارت‌های محتوایی زبان آموزان را نشان می‌دهد
- ویدئو و فایل‌های صوتی شامل کارهای شفاهی، مانند ایفای نقش، ارائه، یا گزارش شفاهی
- آزمون کتبی و شفاهی رسمی و غیر رسمی
برگه‌های خلاصه وظایف و عملکردهای موجود در کارنامه دانش آموز می‌تواند به شما در تصمیم گیری‌های آموزشی کمک کند. بنابراین به طور مداوم و قابل اعتماد گزارش‌ها را ثبت کنید. به این ترتیب می‌توانید پیشرفت یک دانش آموز و کل کلاس را ارزیابی کنید.
۴. ارزیابی‌های مبتنی بر عملکرد
ارزیابی‌های مبتنی بر عملکرد بر اساس آموزش‌های کلاس درس و وظایف روزمره است. شما می‌توانید از ارزیابی‌های مبتنی بر عملکرد برای ارزیابی مهارت زبان و پیشرفت تحصیلی از طریق روش هایی مانند گزارش‌های شفاهی، ارائه‌ها و تکالیف کتبی انجام می‌گیرد.
این ارزیابی‌ها می‌تواند شامل فرآیندها (به عنوان مثال، چندین پیش نویس از یک نمونه نوشتاری) و محصولات (به عنوان مثال، پروژه‌های تیمی) باشد.
| برای ارزیابی و نمره دهی زبان آموزان می‌توانید از روبریک‌های امتیازدهی و چک لیست‌های مشاهده استفاده کنید. این ابزارهای ارزیابی می‌توانند به مستندسازی رشد زبان آموز در یک دوره زمانی کمک کنند. |
هنگام استفاده از ارزیابی‌های مبتنی بر عملکرد، مهم است که معیارهای روشن و منصفانه را از ابتدا تعیین کنید. توسعه این معیارها در ارتباط با معلمان یا متخصصان مدرسه شما ممکن است مفید باشد. ارزیابی‌های مبتنی بر عملکرد طیف وسیعی از پاسخ‌ها را ایجاد و معمولاً یک پاسخ منفرد و صحیح ایجاد نمی‌کنند. بنابراین ارزیابی عملکرد باید بر اساس قضاوت معلم و با استفاده از معیارهای مشخص شده برای هر وظیفه باشد.
فعالیت‌های ارزیابی مبتنی بر عملکرد می‌توانند بر ارتباطات شفاهی و/یا خواندن متمرکز شوند. در اینجا نمونه‌هایی از انواع فعالیت‌های پرکاربرد طراحی شده برای ارزیابی صحبت کردن یا خواندن آورده شده است:
- بازگویی داستان
- ایفای نقش
- ارائه توضیحات یا دستورالعمل‌ها با استفاده از اعلان‌های بصری یا نوشتاری
- گزارش شفاهی در کلاس
- گفتن داستان با استفاده از توالی سه یا چند تصویر
- تکمیل گفتگو یا مکالمه از طریق اعلان‌های کتبی
- مناظره کردن، یا یک به یک یا به نوبت در گروه‌های کوچک
- طوفان فکری
- تکمیل داستان‌های ناقص
- بازی کردن
| هنگام استفاده از ارزیابی‌های مبتنی بر عملکرد در سطوح مهارت مبتدی و متوسط، بهتر است بیش از سه مورد را در یک زمان ارزیابی نکنید. |
بیشتر بخوانید: چگونه از ویدیو در تدریس زبان استفاده کنیم؟
زمانبندی ارزیابی زبان آموزان
زمانبندی ارزیابی و امتحانات درس به درس برای یک دوره آموزشی با هدف ارتقاء سطح زبانی و یادگیری زبان آموزان استفاده می‌شود. این زمانبندی به شما کمک می‌کند تا زمانبندی مناسبی برای ارزیابی‌ها و امتحانات در طول دوره ایجاد کنید تا زبان آموزان به بهترین شکل ممکن آماده شوند و نتایج بهتری به دست آورند.
در این زمانبندی، تاکید بر متوازن بودن فرصت‌های ارزیابی است تا زبان آموزان در تمام طول دوره به مرور و تثبیت مفاهیم پرداخته و با فشار ارزیابی‌های متمرکز در مدت‌های زمانی خاص روبرو نشوند. این روش به زبان آموزان اجازه می‌دهد تا تمامی مهارت‌ها و مفاهیم را به صورت مرحله به مرحله یاد بگیرند و در طی زمان، سطح زبانی خود را بهبود ببخشند.
برخی از انواع زمانبندی برای ارزیابی
- آغاز ترم: در این مرحله، ارزیابی ورودی انجام می‌شود تا سطح زبانی زبان آموزان مشخص شود. این ارزیابی به عنوان نقطه شروع برای تعیین سطح آموزشی در ابتدا استفاده می‌شود.
- ارزیابی کوتاه مدت: این نوع ارزیابی می‌تواند درس به درس، هر هفته یا دو هفته یکبار باشد و شامل امتحانات کوچک است که به تثبیت مفاهیم و مهارت‌های اخیر کمک می‌کنند. این امتحانات کوچک معمولاً بر اساس مفاهیم و مهارت‌های اخیر تدریس شده در دوره تنظیم می‌شوند.
- پایان فصل یا ماه: شامل امتحان فصل است که مفاهیم و مهارت‌های فصل مربوطه را ارزیابی می‌کند. این امتحان به ارزیابی جامع‌تر از مطالب فصل می‌پردازد.
- نیمه ترم: این آزمون شامل امتحان نیمه ترم است که می‌تواند برای ارزیابی سطح دانش زبان آموز طی نیمه‌ی اول دوره استفاده شود.
- پایان ترم: در این آزمون مفاهیم و مهارت‌های کلی تدریس شده در کل دوره تدریس را ارزیابی می‌شوند.
این زمانبندی به شما کمک می‌کند تا فرصت‌های مناسب برای ارزیابی و تثبیت یادگیری را فراهم کنید، در عین حال باید به خاطر داشته باشید که زبان آموزان را خسته نکنید و اجازه دهید با فرآیند یادگیری تطابق پیدا کنند. این نیز مهم است که در طول دوره به دیگر شرایط توجه داشته باشید و در صورت نیاز تغییرات لازم را ایجاد کنید.
نکات مهم در ارزیابی مؤثر زبان آموزان
- در هنگام ارزیابی‌ها، حتماً دیدگاه و احساسات زبان آموزان را در نظر داشته باشید. تشویق به فراگیری و درک بهتر مفاهیم می‌تواند تاثیر بسزایی در محیط آموزشی داشته باشد. با ارائه بازخورد به زبان آموزان، آنها را به سمت بهبود یادگیری خود هدایت کنید.
- در ارزیابی مهارت‌ها، انتخاب حالت(های) ترجیحی ارتباط (مانند شفاهی، نوشتاری، گرافیکی، تصویری) نیز بسیار مهم است. با توجه به اینکه هر زبان آموز ممکن است اطلاعات را به روش‌های مختلف دریافت کند، این انتخاب می‌تواند به بهبود فرآیند ارزیابی کمک کند.
- در ارزیابی‌ها، دیدگاه و احساسات زبان‌آموزان را در نظر بگیرید. تشویق به فراگیری و درک بهتر، مهم است.
- با ارائه بازخورد به زبان‌آموزان، به آنها کمک کنید تا یادگیری‌شان را بهبود بخشند. با اساس‌گذاری این عمل بر تعامل میان زبان آموزان و معلمان، ارزیابی به بستری برای یادگیری تبدیل می‌شود.
- کودکان ۴ و ۵ ساله چندان علاقه ای به نمایش دانش خود ندارند. عباراتی مانند نمونه کارها، نمونه‌گیری و معیارهای چندگانه، بهترین شیوه‌ها برای سال‌های اولیه یادگیری در کودکان است.
سخن پایانی
ارزیابی در تدریس و یادگیری یکی از مؤلفه‌های اساسی و مهم است که به معلمان و زبان آموزان کمک می‌کند تا پیشرفت و بهبود در یادگیری را مشخص و تحلیل کنند. ارزیابی به معلمان اطلاعاتی درباره‌ی نقاط قوت و ضعف زبان آموزان خود ارائه می‌دهد و به ویژه اجازه می‌دهد تا راهبردهای آموزشی خود را بهبود دهند.
هنگامی که به ارزیابی‌ها نگاه می‌کنید، می‌بینید که هر زبان آموز در کجای فرآیند یادگیری قرار دارد. این اطلاعات به معلمان کمک می‌کند تا بهتر بفهمند کدام مفاهیم بهتر درک شده‌اند و کجا نیاز به تقویت و تمرین بیشتر دارند. همچنین، ارزیابی به شما امکان می‌دهد تا در تدریس آینده به راهبردهای آموزشی موثرتری روی بیاورید. در نهایت می‌توانید فرآیند ارزیابی را موثرتر و هماهنگ‌تر با نیازهای زبان آموزان و محیط آموزشی خود تطبیق دهید و به بهبود یادگیری و پیشرفت آنها کمک کنید.
شما از چه روش هایی برای ارزیابی زبان‌آموزانتان استفاده می‌کنید؟ در بخش نظرات آنها را با ما به اشتراک بگذارید.
منابع:
