۱۰ سپتامبر (۲۰ شهریور) روز جهانی جلوگیری از خودکشی
روز جهانی جلوگیری از خودکشی که در ۱۰ سپتامبر هر سال برگزار می‌شود، به افزایش آگاهی عمومی درباره پیشگیری از خودکشی و حمایت از افراد در معرض خطر اختصاص دارد.
این روز که توسط «انجمن بین‌المللی پیشگیری از خودکشی» و «سازمان جهانی بهداشت» معرفی شده است، تاکید می‌کند که خودکشی یک مشکل جهانی است که می‌توان با تلاش‌های هماهنگ و روش‌های مناسب از آن جلوگیری کرد.
یکی از راهکارهای موثر برای پیشگیری از خودکشی، یادگیری مهارت‌های جدید، از جمله زبان‌های جدید، است. یادگیری زبان می‌تواند با ایجاد احساس تعلق و ارتباط اجتماعی، امید به آینده را تقویت کرده و از مشکلات روانی پیشگیری کند.
در این مقاله به تاریخچه و اهداف این روز، عوامل موثر بر خودکشی و نقش یادگیری مهارت‌های جدید در پیشگیری از آن می‌پردازیم.
در ادامه می‌خوانید:
- تاریخچه و اهداف روز جهانی جلوگیری از خودکشی
- عوامل موثر در خودکشی
- روش‌های جلوگیری از خودکشی
- یادگیری زبان‌های جدید به عنوان راهی برای پیشگیری از خودکشی
- نکات عملی برای شروع یادگیری زبان جدید
- سخن پایانی
تاریخچه و اهداف روز جهانی جلوگیری از خودکشی
تاریخچه
روز جهانی جلوگیری از خودکشی در سال ۲۰۰۳ از سوی “«نجمن بین‌المللی پیشگیری از خودکشی» (IASP) با حمایت «سازمان جهانی بهداشت» (WHO) معرفی شد.
این روز با هدف افزایش آگاهی در سطح جهانی درباره پیشگیری از خودکشی و کاهش انگ اجتماعی مرتبط با آن شکل گرفت.
هر سال، کشورهای مختلف با برگزاری رویدادها و فعالیت‌های مختلف، تلاش می‌کنند تا اهمیت این موضوع را برجسته کنند و حمایت لازم را برای افرادی که در معرض خطر هستند، فراهم آورند.
اهداف اصلی
این روز بر اساس چندین هدف مهم شکل گرفته است:
| ۱ | آگاهی‌بخشی عمومی | افزایش دانش و آگاهی جامعه درباره خودکشی، عوامل مؤثر بر آن و راه‌های پیشگیری. |
| ۲ | کاهش انگ اجتماعی | مبارزه با باورها و تصورات نادرست و انگ مرتبط با خودکشی و مسائل روانی. |
| ۳ | حمایت از افراد در معرض خطر | ایجاد شبکه‌های حمایتی و دسترسی به منابع و خدمات پیشگیرانه برای افرادی که در معرض خطر قرار دارند. |
| ۴ | افزایش همکاری‌های بین‌المللی | تقویت همکاری بین کشورهای مختلف، سازمان‌ها و جوامع برای توسعه راهکارهای موثر در کاهش نرخ خودکشی. |
عوامل موثر در خودکشی
| ۱ | عوامل روانشناختی | عوامل روانشناختی از جمله مهم‌ترین دلایل خودکشی هستند. افسردگی، اضطراب، اختلالات شخصیت، و مشکلات روانی شدید مانند اختلالات دوقطبی و اسکیزوفرنی، نقش بزرگی در افزایش خطر خودکشی دارند. همچنین، افرادی که تجربه‌های ناگواری مانند تجاوز، سوء استفاده جسمی یا روحی، و تروماهای دیگر را تجربه کرده‌اند، ممکن است با خطر بالاتری مواجه باشند. |
| ۲ | عوامل اجتماعی | عوامل اجتماعی نیز می‌توانند بر تمایل به خودکشی تاثیر بگذارند. احساس انزوای اجتماعی، طرد شدن از سوی جامعه یا خانواده، فشارهای فرهنگی و اجتماعی، و تبعیض و انگ اجتماعی (به‌ویژه در مواردی مانند هویت‌های جنسیتی یا گرایش‌های جنسی) از جمله این عوامل هستند. همچنین، تجربه‌های دردناک مانند طلاق، از دست دادن شغل، یا مشکلات مالی می‌تواند باعث افزایش خطر خودکشی شود. |
| ۳ | عوامل اقتصادی | فشارهای اقتصادی مانند بیکاری، فقر، بدهی‌های سنگین و عدم دسترسی به منابع مالی کافی می‌تواند زمینه‌ساز ناامیدی و احساس بی‌کفایتی شده و به افزایش احتمال خودکشی منجر شود. عدم توانایی در تأمین نیازهای اساسی زندگی باعث ایجاد احساس درماندگی می‌شود. |
| ۴ | عوامل زیستی | عوامل زیستی مانند سابقه خانوادگی خودکشی، اختلالات روانی، و عدم تعادل شیمیایی در مغز نیز می‌توانند بر افزایش احتمال خودکشی موثر باشند. تحقیقات نشان می‌دهند که برخی افراد ممکن است به دلیل عوامل ژنتیکی، بیشتر در معرض خطر باشند. |
| ۵ | عوامل محیطی | محیط‌های پرتنش یا خطرناک، مانند جوامع جنگ‌زده، شرایط بحرانی یا پرمخاطره، یا حتی دسترسی آسان به ابزارهای خودکشی (مانند اسلحه یا داروهای خاص) می‌توانند خطر خودکشی را افزایش دهند. |
روش‌های جلوگیری از خودکشی
| ۱ | پشتیبانی اجتماعی | یکی از مهم‌ترین روش‌های پیشگیری از خودکشی، ایجاد شبکه‌های پشتیبانی اجتماعی است. دوستان، خانواده، و جامعه می‌توانند نقش بزرگی در حمایت از افراد در معرض خطر ایفا کنند. ارتباط و تعامل مثبت با دیگران می‌تواند احساس انزوا را کاهش داده و فرد را به دریافت کمک‌های لازم ترغیب کند. به همین دلیل، تقویت روابط اجتماعی و ایجاد محیط‌های حمایتی امن و پرمحبت اهمیت زیادی دارد. |
| ۲ | مشاوره و درمان روانشناختی | مشاوره روانشناختی و درمان‌های روانی می‌تواند به افرادی که در معرض خطر خودکشی قرار دارند کمک کند تا احساسات و تجربیات خود را به درستی درک کرده و با آنها مقابله کنند. روش‌های مختلف درمانی مانند رفتاردرمانی شناختی (CBT)، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT)، و روان‌درمانی‌های دیگر می‌توانند به بهبود شرایط روانی و کاهش رفتارهای خودکشی‌گرانه کمک کنند. |
| ۳ | درمان دارویی | درمان دارویی می‌تواند برای افرادی که با اختلالات روانی مانند افسردگی شدید یا اختلالات دوقطبی دست و پنجه نرم می‌کنند، مؤثر باشد. استفاده از داروهای ضد افسردگی، تثبیت‌کننده‌های خلق، و داروهای ضد اضطراب تحت نظر یک متخصص روانپزشکی می‌تواند به کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی کمک کند. |
| ۴ | کاهش دسترسی به ابزارهای خودکشی | یکی از روش‌های موثر در کاهش خطر خودکشی، محدود کردن دسترسی به ابزارهایی است که به عنوان وسیله‌ای برای خودکشی استفاده می‌شوند. این شامل محدود کردن دسترسی به داروهای خطرناک، حذف یا ایمن‌سازی ابزارهای خطرناک مانند اسلحه، و بهبود ایمنی محیط‌های عمومی مانند پل‌ها یا ساختمان‌های بلند است. |
| ۵ | آموزش و آگاهی‌بخشی | آموزش عمومی و افزایش آگاهی جامعه درباره خودکشی، عوامل خطر، و نشانه‌های هشداردهنده می‌تواند به شناسایی زودهنگام افراد در معرض خطر و ارائه کمک‌های مناسب به آنها کمک کند. همچنین، آموزش مهارت‌های زندگی، مدیریت استرس، و تقویت مهارت‌های حل مسئله نیز می‌تواند به کاهش خطر خودکشی کمک کند. |
| ۶ | یادگیری مهارت‌های جدید | یادگیری مهارت‌های جدید، مانند یادگیری زبان‌های جدید، می‌تواند به ایجاد انگیزه، تقویت اعتماد به نفس، و کاهش احساس تنهایی کمک کند. این فعالیت‌ها به افراد فرصت می‌دهد تا با فرهنگ‌ها و افراد جدید آشنا شوند، افق‌های فکری خود را گسترش دهند و احساس تعلق و امید به آینده را تقویت کنند. |
یادگیری زبان‌های جدید به عنوان راهی برای پیشگیری از خودکشی
| ۱ | ایجاد انگیزه و هدف جدید | یادگیری زبان جدید می‌تواند به عنوان یک هدف هیجان‌انگیز و شخصی، انگیزه و احساس موفقیت ایجاد کند. این فعالیت، فرد را به جای تمرکز بر مشکلات، به رشد و پیشرفت شخصی تشویق می‌کند و از شدت بحران‌های روانی می‌کاهد. بیشتر بدانید: چگونه انگیزه مان را در زمان یادگیری زبان حفظ کنیم؟ |
| ۲ | تقویت ارتباطات اجتماعی | آشنایی با زبان جدید مخصوصاً اگر همراه با شرکت در یک کلاس زبان باشد، به فرد امکان می‌دهد تا با فرهنگ‌ها و افراد جدید ارتباط برقرار کند، احساس انزوا را کاهش دهد و حمایت اجتماعی بیشتری دریافت کند. این امر می‌تواند احساس تعلق و امنیت را تقویت کند. |
| ۳ | افزایش شناخت فرهنگی و درک همدلانه | یادگیری زبان نه تنها به مهارت زبانی، بلکه به شناخت عمیق‌تر از فرهنگ‌ها و دیدگاه‌های مختلف کمک می‌کند، که باعث افزایش همدلی و درک متقابل می‌شود و به کاهش احساسات منفی مانند افسردگی و ناامیدی می‌انجامد. |
| ۴ | بهبود سلامت روان و شناختی | یادگیری زبان به چالش‌های ذهنی کمک می‌کند و می‌تواند حافظه، تمرکز، و مهارت‌های حل مسئله را بهبود بخشد. این فعالیت‌ها ذهن را از افکار منفی منحرف کرده و احساس توانمندی روانی بیشتری به فرد می‌بخشد.
مقالات مرتبط: |
| ۵ | ایجاد فرصت‌های جدید و تجربه‌های مثبت | یادگیری زبان جدید درهای جدیدی به سوی فرصت‌های شغلی، تحصیلی، و اجتماعی باز می‌کند و به تجربه‌های مثبت و معنادار زندگی منجر می‌شود، که می‌تواند احساس رضایت و خوش‌بینی را افزایش داده و از بروز افکار خودکشی‌گرانه جلوگیری کند. |
نکات عملی برای شروع یادگیری یک زبان جدید
این نکات به زبان‌آموزان کمک می‌کند تا یادگیری زبان جدید را به عنوان یک فرآیند مثبت و مؤثر تجربه کنند و از فواید آن برای بهبود سلامت روانی و پیشگیری از خودکشی بهره‌مند شوند:
| ۱ | انتخاب زبان مناسب | انتخاب زبانی که به آن علاقه دارید یا نیاز دارید. |
| ۲ | تعیین اهداف کوچک | شروع با اهداف قابل دستیابی و مشاهده پیشرفت. |
| ۳ | استفاده از منابع متنوع | بهره‌گیری از کتاب‌ها، ویدیوها، اپلیکیشن‌ها، و غیره. |
| ۴ | تمرین روزانه | اختصاص زمانی کوتاه ولی مستمر برای تمرین.
بیشتر بدانید: اهمیت استمرار در فرایند یادگیری زبان جدید |
| ۵ | پیوستن به جامعه‌های زبان‌آموزی | تعامل با دیگر زبان‌آموزان و دریافت حمایت اجتماعی. |
| ۶ | استفاده از تکنیک‌های حافظه | به‌کارگیری روش‌های مؤثر برای به خاطر سپردن. |
| ۷ | لذت بردن از یادگیری | انتخاب موضوعات و منابع جذاب و لذت‌بخش. |
سخن پایانی
روز جهانی جلوگیری از خودکشی تأکید بر اهمیت پیشگیری و حمایت از افراد در معرض خطر است. یادگیری زبان‌های جدید می‌تواند به عنوان یک ابزار مؤثر در این زمینه عمل کند، با ایجاد انگیزه، تقویت ارتباطات اجتماعی، و بهبود شناخت فرهنگی و سلامت روانی. با پیروی از نکات عملی برای یادگیری زبان، افراد می‌توانند از این تجربه بهره‌مند شده و احساس امید و رضایت بیشتری از زندگی داشته باشند.
منابع: