۱۵ بازی جذاب MFL برای کلاس‌ های زبان: سرگرمی همراه با یادگیری

• کارت‌های راهنما: پنج کار مختلف را روی کارت‌های ۳×۵ بنویسید، از هر کدام دو نسخه تهیه کنید (برای هر تیم یکی).
• اسلاید یا پوستر: وظایف و ترجمه انگلیسی آنها را در اسلاید پاورپوینت یا پوستر آماده کنید.

• با چشمان بسته به جذاب‌ترین فرد اتاق اشاره کنید.
• به عنوان یک سوپر مدل ژست بگیرید.
• پانتومیم اجرا کنید.
• صحنه‌ای از یک فیلم معروف خارجی را بازسازی کنید.
• وظایف را مطابق با سطح زبان‌آموزان تنظیم کنید.

• دو گروه ۴-۵ نفره جلوی کلاس قرار می‌گیرند، بدون دیدن تیم مقابل.
• به هر تیم کارت‌هایی با دستورالعمل‌ها داده می‌شود و ۱۰ ثانیه زمان دارند برای بحث (یا با ایما و اشاره).
• کلاس از کارها مطلع می‌شود اما تیم‌های رقیب ترجمه انگلیسی را نمی‌بینند.
• تیم‌ها کار خود را در مقابل کلاس انجام می‌دهند و زبان‌آموزانی که در رقابت نیستند می‌توانند تشویق کنند.
• امتیازدهی بر اساس رأی‌گیری با بالا بردن دست یا تشویق انجام می‌شود.
• اولین تیمی که به ۵ امتیاز برسد برنده بازی است.

• نوشتن ردیف کلمات: سه ردیف ۷×۵ کلمه‌ای روی تخته بنویسید؛ یک ردیف برای اسم‌ها، یکی برای افعال و دیگری برای صفت‌ها.
• توپ‌ها: از توپ‌های سفالی، چسبنده یا توپ‌های کاغذی مرطوب برای پرتاب به سمت کلمات استفاده کنید.

• زبان‌آموزان باید توپ‌ها را از فاصله دو متری به سمت هر ردیف پرتاب کنند.
• پس از دریافت سه کلمه (اسم، فعل، صفت)، زبان‌آموز ۱۰ ثانیه وقت دارد تا یک جمله درست از نظر دستوری بسازد.
• جملات نیازی به منطقی یا واقعی بودن ندارند؛ مهم درست بودن دستوری است.

• اگر زبان‌آموزی نتواند جمله‌ای بسازد، کلاس می‌تواند به نوبت پیشنهادهای خود را ارائه دهند تا همه در بازی مشارکت کنند.

• این بازی، هیجان ناشی از ندانستن کلمات را با فرصت تقویت مهارت‌های جمله‌سازی ترکیب می‌کند و یادگیری را لذت‌بخش می‌سازد.

• ایجاد کارت‌ها: کلمات مرتبط با موضوعات خاص (مثل غذا، حمل و نقل، روزهای هفته) را روی کارت‌ها بنویسید و برای هر گروه ۷ کلمه انتخاب کنید.
• تعداد دسته‌ها: بستگی به انتخاب معلم دارد.
• چاپ نسخه‌ها: برای هر گروه یک سری کارت مشابه آماده کنید.

• کلاس را به چهار گروه تقسیم کنید.
• هر گروه ۵ دقیقه زمان دارد تا کلمات را دسته‌بندی کند. معلم می‌تواند تعداد دسته‌ها را بگوید یا نگه دارد.
• پس از پایان زمان، گروه‌ها نتایج خود را به کلاس ارائه می‌دهند و معلم دسته‌بندی اصلی را مشخص می‌کند.

• اگر زبان‌آموزان دسته‌بندی‌هایی متفاوت از معلم ارائه دهند ولی دلایل منطقی داشته باشند، این قابل قبول است.
• کلمات اصلی را روی تخته مرور کنید تا همه زبان‌آموزان دسته‌بندی‌های صحیح را ببینند.

• این بازی بر تکرار کلمات و دسته‌بندی‌های صحیح تمرکز دارد. گروهی که بیشترین دسته‌بندی درست را انجام دهد، برنده است. تساوی بین گروه‌ها نیز نتیجه مثبت تلقی می‌شود.

• انتخاب دو شی: یک شی نشان‌دهنده پرسش و دیگری نشان‌دهنده پاسخ است. این اشیا می‌توانند هر چیزی باشند.
• موسیقی: از هر نوع پخش‌کننده موسیقی یا حتی ساز استفاده کنید.

• زبان‌آموزان به صورت دایره‌ای می‌نشینند و اشیا را در طول پخش موسیقی به یکدیگر می‌دهند.
• پس از ۱۵-۲۰ ثانیه، موسیقی قطع می‌شود و دو زبان‌آموز با اشیاء در دست باید یک پرسش و پاسخ سریع انجام دهند.
• پرسش‌ها می‌توانند خلاقانه و متنوع باشند، از سوالات شخصی گرفته تا ریاضی.

• اگر زبان‌آموزی نتواند سؤال یا پاسخ صحیحی بدهد، کلاس برای او یک کار سرگرم‌کننده تعیین می‌کند.
• هدف این بازی، تشویق خلاقیت و مشارکت همه زبان‌آموزان است.

• هیچ سیستم امتیازی وجود ندارد و همه برنده هستند.

• توضیح قوانین: اطمینان حاصل کنید که زبان‌آموزان قوانین را درک کرده‌اند: استفاده از اشیاءی که نام آنها را به زبان مقصد می‌دانند و عدم تکرار اشیاء.
• تقسیم تیم‌ها: کلاس را به سه تیم تقسیم کنید.

• شروع بازی: با اعلام «طولانی‌ترین خط برو!» زبان‌آموزان باید اشیاءی که در کلاس پیدا می‌کنند و نام آنها را به زبان مقصد می‌دانند، روی زمین بچینند.
• تنوع اشیاء: تیم‌ها می‌توانند اشیاء مختلف را برای طولانی‌تر کردن خط خود انتخاب کنند.
• مقایسه: مطمئن شوید که تیم‌ها مسیرهای یکسانی را دنبال می‌کنند و اشیاء تکراری در خط وجود ندارد.

• بازرسی: پس از پایان زمان، خطوط را بررسی کنید و مطمئن شوید که حداقل یکی از اعضای گروه نام اشیاء را می‌داند. اشیاءی که نام آنها به زبان مقصد ندانسته شود، از خط حذف می‌شوند.
• بازتنظیم: تیم‌ها باید اشیاء حذف شده را بردارند و خط را دوباره تنظیم کنند.

• تیمی که طولانی‌ترین خط را با رعایت قوانین داشته باشد، برنده است.

• جعبه‌ها: جعبه‌ها به‌عنوان سبدهایی برای پرتاب اشیاء عمل می‌کنند. تعداد جعبه‌ها به هدف بازی بستگی دارد (برای مثال، جنسیت‌های مختلف یا روش‌های جمع‌بندی).
• اشیاء: ۲۰ شیء مرتبط یا توپ‌های استایروفوم/پلاستیکی با نام اشیاء نوشته شده.

• آماده‌سازی جعبه‌ها: جعبه‌ها را با برچسب‌های مناسب (برای مثال، «Le»، «La»، «-s»، «-es»، «Other») در جلوی کلاس قرار دهید.
• پرتاب اشیاء: یک شیء را انتخاب کرده و به یک زبان‌آموز بدهید تا آن را به جعبه مناسب پرتاب کند.
• توضیح و اصلاح: پس از هر پرتاب، فرصت برای آموزش و توضیح سریع وجود دارد. اگر زبان‌آموز اشتباه کند، او را به تصحیح و پرتاب درست راهنمایی کنید.

• جنبه بصری و عملی: پرتاب اشیاء به جعبه‌های صحیح، یادگیری بصری و عملی را تقویت می‌کند.
• آموزش همزمان: ارائه درس‌های سریع و اصلاح اشتباهات به یادگیری موثر کمک می‌کند.

• اطمینان حاصل کنید که جعبه‌ها و اشیاء به طور ایمن آماده شده و فاصله مناسبی برای پرتاب فراهم است.

• تیم‌ها: کلاس را به دو تیم تقسیم کنید و آنها را در دو طرف کلاس قرار دهید.
• انتخاب نوبت: با استفاده از سنگ-کاغذ-قیچی، تیم‌ها مشخص کنند که کدام تیم اولین نوبت را خواهد داشت.

• تعیین نوبت: تیم برنده سنگ-کاغذ-قیچی به مدت ۱۰ ثانیه وقت دارد تا کلمه‌ای را انتخاب کند که به تیم دیگر “پرتاب” کند.
• بیان مترادف یا متضاد: نماینده تیم برنده فریاد می‌زند “مترادف!” یا “متضاد!” و تیم دریافت‌کننده باید در عرض ۵ ثانیه پاسخ صحیح را ارائه دهد.
  • مثال: تیم برنده “bad” را پرتاب می‌کند و نماینده می‌گوید “متضاد!” و تیم دریافت‌کننده باید “good” را بگوید.

• پاسخ صحیح: اگر تیم دریافت‌کننده پاسخ صحیح دهد، نوبت آنها برای چالش دادن به تیم دیگر است.
• پاسخ نادرست: اگر تیم دریافت‌کننده نتواند پاسخ صحیح دهد، چالش به تیم دیگر بازمی‌گردد و باید به سؤال پاسخ دهد. اگر تیم پاسخ درست دهد، یک امتیاز به تیم اضافه می‌شود؛ در غیر این صورت، ۲ امتیاز کسر می‌شود.

• معلم به عنوان قاضی تعیین می‌کند که آیا پاسخ‌های ارائه شده معتبر و قابل قبول هستند یا خیر.

• مواد مورد نیاز: چند برگ کاغذ و یک کاسه یا کیسه برای قرار دادن کلمات یا عبارات.
• نوشتن کلمات: روی هر کاغذ کلمه یا عبارتی که زبان‌آموزان باید اجرا کنند را بنویسید. کلمات می‌توانند شامل افعال (رقص، دویدن، خوردن) یا عبارات (بیدار شو، شام بخور) باشند.
• تعداد کاغذها: اطمینان حاصل کنید که تعداد کاغذها به اندازه کافی باشد تا هر زبان‌آموز یا زوج زبان‌آموز یک یا دو بار بازی کنند.

• تقسیم تیم‌ها: کلاس را به دو تیم تقسیم کنید و تیم‌ها را در وسط کلاس در مقابل یکدیگر قرار دهید.
• نوبت‌ها: می‌توانید تصمیم بگیرید که کدام تیم بازی را شروع کند، یا تیم‌ها می‌توانند به نوبت بازی را شروع کنند.
• اجرای بازی: در هر دور، یک عضو از هر تیم به وسط می‌آید و کلمه یا اصطلاحی را که به طور تصادفی از ظرف کلمات انتخاب شده است، اجرا می‌کند. یک تایمر برای ۴۵ ثانیه تنظیم کنید تا تیم‌ها زمان داشته باشند تا حدس بزنند.
• سکوت: بازی باید در سکوت اجرا شود و هیچ صحبت یا کلمه‌ای از بازیگر مجاز نیست.

• تقویت مهارت‌های ارتباطی و افزایش دایره لغات زبان‌آموزان از طریق بازی و تفریح.

• مواد مورد نیاز: برگه‌هایی با اصطلاحات واژگانی که باید ترسیم شوند. این برگه‌ها را در یک کاسه یا کیسه قرار دهید.
• واژگان: مطمئن شوید که واژگان یا فهرست عبارات مرتبط را در اختیار دارید. Pictionary به ویژه برای یادگیری اسامی مفید است، زیرا اشیاء معمولاً راحت‌تر از افعال یا صفت‌ها ترسیم می‌شوند.

• تقسیم تیم‌ها: مانند Charades، کلاس را به دو تیم تقسیم کنید.
• شروع بازی: می‌توانید تصمیم بگیرید که کدام تیم بازی را شروع کند یا هر دو تیم به طور همزمان یک نماینده برای ترسیم انتخاب کنند.
• ترسیم و حدس زدن: اصطلاح واژگانی را که باید ترسیم شود به نقاش‌ها بدهید و ۴۵ ثانیه زمان بگذارید. تنها تصاویر باید کشیده شوند و نوشتن کلمات یا حروف مجاز نیست.
• امتیازدهی: اولین تیمی که به درستی اصطلاح را حدس بزند، یک امتیاز کسب می‌کند. بازی را ادامه دهید تا تمام اصطلاحات واژگان تمام شود.

• موقعیت معلم: معلم باید در جایی که به راحتی در دسترس است، مانند جلو یا وسط کلاس، بایستد.
• فعالیت: از زبان‌آموزان بخواهید که یک شیء خاص برای شما بیاورند، مانند “یک کتاب”، “یک پاک‌کن”، “یک ژاکت” و غیره.
• مراحل: زبان‌آموزی که اولین بار شیء مورد نظر را بیاورد، برنده دور خواهد بود.
• آموزش در حین بازی: می‌توانید از فرصت‌های مختلف برای آموزش واژگان و تفاوت‌های بین اشیاء استفاده کنید، مثلاً توضیح دادن تفاوت بین “ladle” (قاشق آشپزخانه) و “spatula” (قاشقک).

• بدون تیم: در این بازی، بهتر است که زبان‌آموزان به صورت انفرادی رقابت کنند.
• امتیازدهی: می‌توانید امتیاز را با آمارگیری حفظ کنید یا به سادگی به درخواست بعدی بروید پس از دریافت شیء از زبان‌آموزان.

• انتخاب آهنگ: یک آهنگ مناسب به زبان مقصد انتخاب کنید که با سطح کلاس هماهنگ باشد.
• چاپ اشعار: نسخه‌های کافی از اشعار را برای هر زبان‌آموز یا جفت زبان‌آموز چاپ کنید.
• سفارشی کردن: می‌توانید بازی را با استفاده از یک بخش خاص از آهنگ یا ترجمه تنها یک نوع واژه (افعال، اسم‌ها، صفت‌ها) ساده‌تر کنید. همچنین می‌توانید بازی را برعکس کرده و از فارسی به زبان مقصد ترجمه کنید.

• تشکیل گروه: اگر به صورت دو نفره بازی می‌کنید، شرکای خود را مشخص کنید.
• پخش آهنگ: آهنگ یا بخشی از آن را برای کلاس پخش کنید و توضیح دهید که چه چیزی باید ترجمه شود.
• ترجمه: به زبان‌آموزان ۱۵ دقیقه فرصت دهید تا ترجمه‌های خود را آماده کنند.
• مبادله و نمره‌دهی: ترجمه‌ها را با یکدیگر مبادله کرده و با صدای بلند نمره دهید.
• توضیح آهنگ: پس از نمره‌دهی، توضیحاتی درباره آهنگ و داستان پشت آن ارائه دهید تا زمینه‌ای برای کلمات فراهم شود.

• می‌توانید بازی را فقط برای تمرین انجام دهید یا بر اساس ترجمه‌های صحیح، برنده را مشخص کنید.

• لیست واژگان: تهیه لیستی از ۲۰ اسم یا بیشتر (بسته به تعداد زبان‌آموزان) و نوشتن هر کلمه بر روی تکه‌های کاغذ.
• آماده‌سازی محیط: اشیاء مرتبط با واژگان را در محیط کلاس به وضوح قرار دهید و برخی اشیاء ساختگی را برای افزایش چالش اضافه کنید.

• بررسی کاغذها: زبان‌آموزان به نوبت یک کاغذ را از کاسه برمی‌دارند و باید ۱۵ ثانیه فرصت داشته باشند تا محل مورد نظر را پیدا کرده و کاغذ را به آن بچسبانند.
• فرصت‌های تکرار: زبان‌آموزان می‌توانند دو تا سه بار تلاش کنند تا پاسخ صحیح را پیدا کنند. اگر شکست خوردند، نفر بعدی فرصت می‌یابد.

• توضیحات: پس از یافتن شیء، آن را به کل کلاس نشان دهید و توضیحات مربوط به واژه (تعریف، ترجمه، مثال‌های استفاده) را بیان کنید.
• سوالات: برای تمرکز بیشتر، سوالاتی درباره استفاده معمولی از شیء بپرسید (مثلاً، “چه غذاهایی با قاشق خورده می‌شود؟”).

• تکرار: فرآیند را با زبان‌آموز بعدی ادامه دهید تا زمانی که همه کلمات بررسی شده باشند.

• فهرست آیتم‌ها: تهیه لیستی از ۱۰ تا ۱۵ آیتم موجود در فضای بازی به زبان مقصد. می‌توان از کلمات ساده مانند “گل” تا کلمات پیچیده‌تر مانند “کرم” استفاده کرد.
• روش‌های ثبت: زبان‌آموزان می‌توانند اشیاء را با عکس، نوشتن، نقاشی یا ترکیبی از این‌ها ثبت کنند.
• ویژگی‌های اضافی: برای افزایش چالش، می‌توانید صفت‌ها مانند رنگ‌ها را به لیست اضافه کنید (مثلاً “گل قرمز”).

• توزیع فهرست‌ها: به هر زبان‌آموز یا گروهی فهرستی از اقلام بدهید. شرایط بازی را با آنها مرور کنید.
• زمان‌بندی: تایمر را برای ۲۰ تا ۳۰ دقیقه تنظیم کنید تا زبان‌آموزان اشیاء را پیدا کنند.
• جمع‌آوری و ارزیابی: پس از اتمام زمان، افراد را در محل ملاقات تعیین شده جمع کنید. امتیاز برای دیر رسیدن کسر خواهد شد.

• برنده: زبان‌آموز یا تیمی که بیشترین موارد پیدا شده را داشته باشد برنده است.

• تیم‌ها: بازی می‌تواند به صورت گروهی یا فردی برگزار شود. برای بازی گروهی، هر تیم یک نماینده می‌فرستد.
• دستورات: آماده‌سازی دستورات با توجه به سطح زبان‌آموزان (برای مبتدیان، استفاده از زبان‌های مختلف ممکن است مفید باشد).

• گروهی: برای هر دور، تیم‌ها نماینده‌ای به پایین کلاس می‌فرستند. سه دستور برای هر دور داده می‌شود و سپس نمایندگان جدید وارد می‌شوند.
• فردی: هر زبان‌آموز به صورت فردی بازی می‌کند و اگر هنگام عدم اعلام «Simon Says» حرکت کند، از بازی بیرون می‌رود.
• دستورات: دستوراتی که باید اطاعت شوند تنها آن‌هایی هستند که با «Simon Says» شروع می‌شوند. اگر بدون این عبارت حرکتی انجام شود، بازیکنان از بازی خارج می‌شوند.

• برنده: در حالت فردی، آخرین بازیکن باقی‌مانده که اشتباه نکرده باشد، برنده است. در حالت تیمی، تیمی که نماینده‌هایش بیشتر در دورها باقی مانده باشند، برنده است.

• انرژی و سرعت: برای موفقیت بازی، مهم است که انرژی بالا و سرعت دستورات را حفظ کنید.

• تابلوی حروف: چند ردیف حروف را از قبل آماده کنید. شبکه‌های حروف باید به اندازه‌ای بزرگ باشند که برای کل کلاس قابل مشاهده باشند. می‌توانید از کاغذ مانیل برای این کار استفاده کنید.
• حروف: حروف نباید تصادفی باشند. کلمات واژگانی که می‌خواهید زبان‌آموزان یاد بگیرند را در ردیف‌های حروف جاسازی کنید (مثلاً cat، car، can و غیره).

• قوانین:
  • حروف باید در کنار هم باشند و مورب‌ها مشکلی ندارند.
  • کلمات باید حداقل سه حرف داشته باشند.
  • نمی‌توان دو بار از یک مربع حرف در یک کلمه استفاده کرد.
• ترجمه: پس از تشکیل کلمات، زبان‌آموزان باید کلمات انگلیسی را به زبان مقصد ترجمه کنند (مثلاً gato، coche، lata برای کلاس اسپانیایی).

• زمان: حدود هفت دقیقه برای هر ردیف حروف توصیه می‌شود.
• مرور: زبان‌آموزان باید به پایین کلاس دعوت شوند تا کلمات پیدا شده را مرور کنند و نحوه زنجیر کردن حروف را نشان دهند.
• برنده: زبان‌آموزی که بیشترین تعداد پاسخ صحیح را داشته باشد برنده است.

• جستجو: برای چالشی بیشتر، می‌توانید از زبان‌آموزان بخواهید که مستقیماً کلمات را در زبان مقصد جستجو کنند.

• بازی‌ها باید علاوه بر سرگرمی، آموزشی نیز باشند.
• واژگان و دستور زبان گنجانده شده در بازی‌ها، برای زبان‌آموزان مفید و قابل یادآوری خواهند بود.

• وقتی زبان‌آموز اشتباه می‌کند، باید سریعاً توضیح دهید که چرا پاسخ اشتباه بوده و پاسخ صحیح را ارائه دهید.
• از اشتباهات به عنوان فرصتی برای یادگیری گروهی استفاده کنید و زبان‌آموز را شرمنده نکنید.

پاسخ‌های صحیح:

• حتی با پاسخ صحیح، می‌توانید آموزش دهید.
• به زبان‌آموز تبریک بگویید و توضیح دهید که چرا پاسخ صحیح است.
• ممکن است لازم باشد سرعت بازی را کاهش دهید تا فرصت برای توضیح فراهم شود.

اختلاف نظر:

• زمانی که تیم‌ها پاسخ‌های متفاوتی ارائه می‌دهند، می‌توانید توضیح دهید که چرا یکی از پاسخ‌ها صحیح است.
• توضیح مختصر در مورد صحیح بودن پاسخ و اهمیت اشتباه کردن در فرآیند یادگیری.

• پیوستگی آموزش: بازی‌ها باید به گونه‌ای طراحی شوند که حتی در زمان سرگرمی، فرصت‌های یادگیری را فراهم کنند.
• مدیریت بازی: سرعت بازی را بر اساس نیاز به توضیحات آموزشی تنظیم کنید و سعی کنید پویایی بازی حفظ شود.