کلاس آنلاین زبان آلمانی با 250 مدرس برتر در هایتاکی، بهترین پلتفرم آموزش زبان آنلاین جلسه آزمایشی رایگان
زبان آلمانی

زمان ها در زبان آلمانی به سادگی آب خوردن! آموزش کامل و کاربردی

5
(3)

آیا تا به حال از خودتان پرسیده‌اید چرا زمان ها در زبان آلمانی اینقدر مهم هستند؟ شاید فکر کنید یادگیری آن‌ها سخت و پیچیده است، اما واقعیت این است که زمانی که به درستی آن‌ها را درک کنید، متوجه می‌شوید که با کمی دقت، همه چیز به طرز شگفت‌انگیزی ساده می‌شود!

در این مقاله، همه چیزهایی که برای تسلط بر زمان‌های آلمانی نیاز دارید، به زبان ساده و کاربردی پیدا خواهید کرد. آماده‌اید که از دنیای زمان‌ها سردرآورید؟

 

در ادامه می‌خوانید:

 

آشنایی با زمان‌های آلمانی

زبان آلمانی شش زمان اصلی دارد که هر کدام کاربرد خاص خود را دارند. این زمان‌ها عبارتند از:

  1. حال (Präsens)
  2. گذشته ساده (Präteritum)
  3. حال کامل (Perfekt)
  4. گذشته کامل (Plusquamperfekt)
  5. آینده (Futur I)
  6. آینده کامل (Futur II)

در ادامه، به‌طور ساده و کاربردی هرکدام را بررسی می‌کنیم تا از پیچیدگی‌ها دور شویم و یاد بگیرید که چگونه افعال را در هر زمان به‌درستی صرف کنید.

 

زمان حال در زبان آلمانی

زمان حال (Präsens) پرکاربردترین زمان در زبان آلمانی است. از این زمان برای توصیف رویدادهای جاری، عادت‌ها، برنامه‌های آینده و حتی برخی موارد گذشته استفاده می‌شود.

 

استفاده از زمان حال

کاربرد زمان حال در آلمانی مثال 
به زبان آلمانی ترجمه فارسی
1 بیان عملی که در حال حاضر اتفاق می‌افتد. Ich lese ein Buch. من در حال خواندن کتاب هستم.
2 بیان عملی که مکرراً اتفاق می‌افتد یا اصلاً اتفاق نمی‌افتد. Jeden Tag jogge ich im Park. من هر روز در پارک می‌دوم.
3 بیان عملی که مدت زمان مشخصی داشته باشد. Sie wohnt seit fünf Jahren in Berlin. او پنج سال است که در برلین زندگی می‌کند.
4 بیان برنامه‌های آینده. Morgen gehe ich ins Kino. فردا به سینما می‌روم.

 

صرف افعال باقاعده در زمان حال

برای صرف افعال باقاعده، کافی است انتهای مصدر فعل -en را حذف کرده و با توجه به فاعل، پسوند مناسب را اضافه کنیم. به عنوان مثال؛ صرف فعل «arbeiten» (کار کردن):

ضمیر شخصی پسوند زمان حال صرف فعل arbeiten
معادل آلمانی  ترجمه فارسی
1 Ich
(من)
-e arbeite من کار می‌کنم
2 Du
(تو)
-st arbeitest تو کار می‌کنی
3 Er/Sie/Es
(او: برای مذکر، مؤنث و خنثی)
-t arbeitet او کار می‌کند
4 Wir
(ما)
-en arbeiten ما کار می‌کنیم
5 Ihr
(شما: جمع، غیررسمی)
-t arbeitet شما کار می‌کنید
6 Sie
(آنها / شما :رسمی)
-en arbeiten آن‌ها کار می‌کنند

 

صرف افعال بی‌قاعده در زمان حال

برخی از افعال در زمان حال بی‌قاعده هستند و قواعد صرف عمومی در آن‌ها صدق نمی‌کند. به عنوان مثال، صرف افعال sein (بودن) و sehen (دیدن):

ضمیر شخصی افعال بی‌قاعده
sein (بودن) sehen (دیدن)
1 Ich
(من)
bin (هستم) sehe (می‌بینم)
2 Du
(تو)
bist (هستی) siehst (می‌بینی)
3 Er/Sie/Es
(او: برای مذکر، مؤنث و خنثی)
ist (هست) sieht (می‌بیند)
4 Wir
(ما)
sind (هستیم) sehen (می‌بینیم)
5 Ihr
(شما: جمع، غیررسمی)
seid (هستید) seht (می‌بینید)
6 Sie
(آنها / شما :رسمی)
sind (هستند) sehen (می‌بینند)

نکته مهم:
در زبان آلمانی، زمان حال برای هر دو حالت ساده و استمراری استفاده می‌شود. این ویژگی زبان آلمانی را ساده‌تر می‌کند، چرا که نیازی به یادگیری زمان‌های جداگانه برای حالات استمراری وجود ندارد.

 

زمان‌های گذشته در زبان آلمانی

زمان گذشته در زبان آلمانی برای بیان رویدادهایی استفاده می‌شود که در گذشته اتفاق افتاده‌اند. آلمانی دارای سه زمان گذشته اصلی است که هر یک کاربرد و ویژگی‌های خاص خود را دارند:

 

1. گذشته ساده (Präteritum)

در آلمانی بیشتر برای روایت وقایع گذشته در نوشتار رسمی مانند کتاب‌ها، مقالات، و داستان‌ها استفاده می‌شود. در مکالمات روزمره، تنها برای افعالی مانند sein (بودن)، haben (داشتن)، و افعال حرکتی مثل gehen (رفتن) کاربرد دارد.

👈🏻 با اینکه در مکالمات معمولی چندان رایج نیست، یادگیری آن برای درک متون رسمی ضروری است.

 

صرف افعال باقاعده در گذشته ساده

برای صرف افعال باقاعده در گذشته ساده، انتهای -en حذف شده و پسوند مناسب به ریشه فعل اضافه می‌شود. به عنوان مثال، صرف فعل arbeiten (کار کردن):

ضمیر شخصی پسوند زمان حال صرف فعل arbeiten
معادل آلمانی  ترجمه فارسی
1 Ich
(من)
-e arbeitete من کار کردم
2 Du
(تو)
-st arbeitetest تو کار کردی
3 Er/Sie/Es
(او: برای مذکر، مؤنث و خنثی)
-t arbeitete او کار کرد
4 Wir
(ما)
-en arbeiteten ما کار کردیم
5 Ihr
(شما: جمع، غیررسمی)
-t arbeitetet شما کار کردید
6 Sie
(آنها / شما :رسمی)
-en arbeiteten آن‌ها کار کردند

 

صرف افعال بی‌قاعده در گذشته ساده

صرف افعال بی‌قاعده در گذشته ساده تغییراتی نامنظم در ریشه فعل دارد. به عنوان مثال، صرف دو فعل رایج sein (بودن) و sehen (دیدن):

ضمیر شخصی افعال بی‌قاعده
sein (بودن) sehen (دیدن)
1 Ich
(من)
war (بودم) sah (دیدم)
2 Du
(تو)
warst (بودی) sahst (دیدی)
3 Er/Sie/Es
(او: برای مذکر، مؤنث و خنثی)
war (بود) sah (دید)
4 Wir
(ما)
waren (بودیم) sahen (دیدیم)
5 Ihr
(شما: جمع، غیررسمی)
wart (بودید) saht (دیدید)
6 Sie
(آنها / شما :رسمی)
waren (بودند) sahen (دیدند)

 

2. حال کامل / ماضی نقلی (Perfekt)

زمان حال کامل برای صحبت در مورد اتفاقاتی که در گذشته رخ داده‌اند و نتیجه آن‌ها در زمان حال محسوس است، استفاده می‌شود. این زمان بیشتر در مکالمات روزمره کاربرد دارد و برای بیان رویدادهای گذشته‌ای که بر حال تاثیر دارند، به کار می‌رود.

نحوه ساختن زمان حال کامل 1. فعل کمکی (که به طور معمول haben است، اما برای برخی افعال خاص از sein استفاده می‌کنیم)
2. قسمت دوم فعل (که معمولاً به شکل Partizip II یا گذشته مشارک ساخته می‌شود)
چگونگی انتخاب  فعل کمکی 🔸بیشتر افعال با فعل کمکی haben ساخته می‌شوند.
🔸افعال خاص مانند sein (بودن) یا sehen (دیدن) از فعل کمکی sein استفاده می‌کنند.

🔆 مثال‌ها:
برای افعال با قاعده:
arbeiten (کار کردن)Ich habe gearbeitet. (من کار کرده‌ام)
برای افعال بی‌قاعده:
sehen (دیدن)Ich habe gesehen. (من دیده‌ام)

 

صرف افعال در زمان حال کامل

1. افعال با قاعده (مثال: arbeiten): در اینجا از haben به عنوان فعل کمکی استفاده می‌کنیم.

ضمیر شخصی فعل کمکی (haben) فعل باقاعده
Partizip II (گذشته مشارک) صرف فعل arbeiten
1 Ich
(من)
habe gearbeitet Ich habe gearbeitet (من کار کرده‌ام)
2 Du
(تو)
hast gearbeitet Du hast gearbeitet (تو کار کرده‌ای)
3 Er/Sie/Es
(او)
hat gearbeitet Er/Sie/Es hat gearbeitet (او کار کرده است)
4 Wir
(ما)
haben gearbeitet Wir haben gearbeitet (ما کار کرده‌ایم)
5 Ihr
(شما)
habt gearbeitet Ihr habt gearbeitet (شما کار کرده‌اید)
6 Sie
(آنها / شما)
haben gearbeitet Sie haben gearbeitet (آن‌ها کار کرده‌اند)

2. افعال بی‌قاعده (مثال: sein و sehen): برای این افعال، به جای haben از sein استفاده می‌کنیم.

ضمیر شخصی فعل کمکی (sein) Partizip II (گذشته مشارک) فعل بی‌قاعده
صرف فعل sein (بودن) صرف فعل sehen (دیدن)
1 Ich
(من)
bin gewesen Ich bin gewesen (من بوده‌ام) Ich habe gesehen (من دیده‌ام)
2 Du
(تو)
bist gewesen Du bist gewesen (تو بوده‌ای) Du hast gesehen (تو دیده‌ای)
3 Er/Sie/Es
(او)
ist gewesen Er/Sie/Es ist gewesen (او بوده است) Er/Sie/Es hat gesehen (او دیده است)
4 Wir
(ما)
sind gewesen Wir sind gewesen (ما بوده‌ایم) Wir haben gesehen (ما دیده‌ایم)
5 Ihr
(شما)
seid gewesen Ihr seid gewesen (شما بوده‌اید) Ihr habt gesehen (شما دیده‌اید)
6 Sie
(آنها / شما)
sind gewesen Sie sind gewesen (آن‌ها بوده‌اند) Sie haben gesehen (آن‌ها دیده‌اند)

 

3. گذشته کامل (Plusquamperfekt)

این زمان برای نشان دادن عملی که قبل از عمل دیگری در گذشته اتفاق افتاده است، استفاده می‌شود. به کمک آن می‌توان ترتیب وقایع در گذشته را مشخص کرد.

ساختار گذشته کامل 1. فعل کمکی: معمولاً haben است، اما برای افعال حرکتی یا حالتی از sein استفاده می‌شود و به صورت گذشته صرف می‌گردد.
2.گذشته مشارک (Partizip II): همانند زمان حال کامل.
چگونگی انتخاب فعل کمکی 🔸بیشتر افعال با haben ساخته می‌شوند.
🔸افعال خاص (مثل sein) از sein استفاده می‌کنند.

🔆 مثال‌ها:
برای افعال با قاعده:
arbeiten → Ich hatte gearbeitet. (من کار کرده بودم)
برای افعال بی‌قاعده:
sein → Ich war gewesen. (من بوده بودم)
sehen → Ich hatte gesehen. (من دیده بودم)

 

صرف افعال در زمان گذشته کامل

1. افعال با قاعده: برای این افعال از فعل کمکی haben و قسمت دوم فعل (Partizip II) استفاده می‌کنیم.

ضمیر شخصی فعل کمکی (haben) فعل باقاعده
Partizip II (گذشته مشارک) صرف فعل arbeiten
1 Ich
(من)
hatte gearbeitet Ich hatte gearbeitet (من کار کرده بودم)
2 Du
(تو)
hattest gearbeitet Du hattest gearbeitet (تو کار کرده بودی)
3 Er/Sie/Es
(او)
hatte gearbeitet Er/Sie/Es hatte gearbeitet (او کار کرده بود)
4 Wir
(ما)
hatten gearbeitet Wir hatten gearbeitet (ما کار کرده بودیم)
5 Ihr
(شما)
hattet gearbeitet Ihr hattet gearbeitet (شما کار کرده بودید)
6 Sie
(آنها / شما)
hatten gearbeitet Sie hatten gearbeitet (آن‌ها کار کرده بودند)

2. افعال بی‌قاعده: در این افعال، به جای haben، از sein به عنوان فعل کمکی استفاده می‌کنیم.

ضمیر شخصی فعل کمکی (sein) Partizip II (گذشته مشارک) فعل بی‌قاعده
صرف فعل sein (بودن) صرف فعل sehen (دیدن)
1 Ich
(من)
war gewesen Ich war gewesen (من بوده بودم) Ich hatte gesehen (من دیده بودم)
2 Du
(تو)
warst gewesen Du warst gewesen (تو بوده بودی) Du hattest gesehen (تو دیده بودی)
3 Er/Sie/Es
(او)
war gewesen Er/Sie/Es war gewesen (او بوده بود) Er/Sie/Es hatte gesehen (او دیده بود)
4 Wir
(ما)
waren gewesen Wir waren gewesen (ما بوده بودیم) Wir hatten gesehen (ما دیده بودیم)
5 Ihr
(شما)
wart gewesen Ihr wart gewesen (شما بوده بودید) Ihr hattet gesehen (شما دیده بودید)
6 Sie
(آنها / شما)
waren gewesen Sie waren gewesen (آن‌ها بوده بودند) Sie hatten gesehen (آن‌ها دیده بودند)

آیا هنوز از چالش‌های یادگیری زبان آلمانی خسته‌اید؟ در کلاس آنلاین زبان آلمانی، می‌توانید با صرف زمان و هزینه کمتر، گرامر پیچیده را ساده و هدفمند یاد بگیرید. بدون محدودیت زمانی و مکانی، زبان آلمانی را راحت‌تر از همیشه یاد بگیرید. چرا منتظرید؟ همین امروز شروع کنید!

 

زمان آینده در زبان آلمانی

در زبان آلمانی، دو نوع زمان آینده وجود دارد: آینده ساده (Futur I) و آینده کامل (Futur II). این زمان‌ها برای بیان رویدادهای آینده به کار می‌روند، اما استفاده از آن‌ها در آلمانی کمتر از زبان انگلیسی است.

در بیشتر مواقع، آلمانی‌ها از زمان حال برای بیان اتفاقات آینده استفاده می‌کنند. با این حال، در صورتی که بخواهیم به‌طور خاص به آینده اشاره کنیم یا استفاده از زمان حال موجب سوء تفاهم شود، از زمان آینده ساده (Futur I) استفاده می‌کنیم.

 

1. زمان آینده ساده (Futur I)

زمان آینده ساده در زبان آلمانی برای بیان عملی که در آینده انجام خواهد شد، استفاده می‌شود. این زمان برای صحبت درباره‌ی رویدادهایی به کار می‌رود که هنوز رخ نداده‌اند، اما در آینده قطعا اتفاق خواهند افتاد.

ساختار زمان آینده ساده:
برای ساخت زمان آینده ساده، از فعل کمکی werden و شکل مصدر فعل اصلی (فرم اولیه فعل) استفاده می‌شود. ساختار جمله به صورت زیر است:

فاعل + فعل کمکی werden (صرف‌شده) + مصدر فعل اصلی

🔆 مثال‌ها:
برای افعال با قاعده:
arbeiten (کار کردن) → Ich werde arbeiten. (من کار خواهم کرد)
برای افعال بی‌قاعده:
sehen (دیدن) → Ich werde sehen. (من خواهم دید)

در زمان آینده ساده، صرف فعل کمکی werden برای تمامی افعال یکسان است، و تنها فعل اصلی است که شکل متفاوتی در زمان‌های مختلف دارد.

 

صرف افعال در زمان آینده ساده

1. افعال با قاعده (مانند arbeiten) در اینجا، از فعل کمکی werden استفاده می‌کنیم.

ضمیر شخصی فعل کمکی (werden) فعل باقاعده
Partizip II (گذشته مشارک) صرف فعل arbeiten
1 Ich
(من)
werde arbeiten Ich werde arbeiten (من خواهم کار کرد)
2 Du
(تو)
wirst arbeiten Du wirst arbeiten (تو خواهی کار کرد)
3 Er/Sie/Es
(او)
wird arbeiten Er/Sie/Es wird arbeiten (او خواهد کار کرد)
4 Wir
(ما)
werden arbeiten Wir werden arbeiten (ما خواهیم کار کرد)
5 Ihr
(شما)
werdet arbeiten Ihr werdet arbeiten (شما خواهید کار کرد)
6 Sie
(آنها / شما)
werden arbeiten Sie werden arbeiten (آن‌ها خواهند کار کرد)

2. صرف فعل کمکی werden برای همه افعال یکسان است، و تنها فعل اصلی تغییر می‌کند. برای افعال بی‌قاعده نیز از همین قاعده پیروی می‌شود.

ضمیر شخصی فعل بی‌قاعده
فعل کمکی (werden) sehen (دیدن)
1 Ich
(من)
werde Ich werde sehen (من خواهم دید)
2 Du
(تو)
wirst Du wirst sehen (تو خواهی دید)
3 Er/Sie/Es
(او: برای مذکر، مؤنث و خنثی)
wird Er/Sie/Es wird sehen (او خواهد دید)
4 Wir
(ما)
werden Wir werden sehen (ما خواهیم دید)
5 Ihr
(شما: جمع، غیررسمی)
werdet Ihr werdet sehen (شما خواهید دید)
6 Sie
(آنها / شما :رسمی)
werden Sie werden sehen (آن‌ها خواهند دید)

 

2. زمان آینده کامل (Futur II)

زمان آینده کامل (Futur II) در زبان آلمانی برای بیان عملی که در آینده تکمیل خواهد شد و یا عملی که قبل از یک زمان خاص در آینده انجام خواهد شد، استفاده می‌شود. این زمان معمولاً برای تأکید بر تکمیل عمل در آینده به کار می‌رود و کمتر از Futur I در مکالمات روزمره استفاده می‌شود.

ساختار آینده کامل 1. فعل کمکی werden (که همانند Futur I صرف می‌شود)
2. Partizip II(گذشته مشارک فعل اصلی)
3. فعل کمکی haben یا sein (بسته به فعل اصلی)
چگونگی انتخاب فعل کمکی فاعل + فعل کمکی werden (صرف‌شده) + Partizip II + فعل کمکی haben یا sein

 

صرف افعال در زمان آینده کامل

1. افعال با قاعده (arbeiten): برای افعال با قاعده از فعل کمکی haben در آینده کامل استفاده می‌کنیم.

ضمیر شخصی فعل کمکی (werden) Partizip II فعل باقاعده
فعل کمکی (haben) صرف فعل arbeiten
1 Ich
(من)
werde gearbeitet habe Ich werde gearbeitet haben (من کار کرده خواهم بود)
2 Du
(تو)
wirst gearbeitet hast Du wirst gearbeitet haben (تو کار کرده خواهی بود)
3 Er/Sie/Es
(او)
wird gearbeitet hat Er/Sie/Es wird gearbeitet haben (او کار کرده خواهد بود)
4 Wir
(ما)
werden gearbeitet haben Wir werden gearbeitet haben (ما کار کرده خواهیم بود)
5 Ihr
(شما)
werdet gearbeitet habt Ihr werdet gearbeitet haben (شما کار کرده خواهید بود)
6 Sie
(آنها / شما)
werden gearbeitet haben Sie werden gearbeitet haben (آن‌ها کار کرده خواهند بود)

2. در زمان آینده ساده (Futur I)، برای افعال بی‌قاعده از فعل کمکی werden استفاده می‌کنیم. برای افعال خاص مانند sein (بودن)، به جای haben از sein استفاده می‌شود و فعل اصلی به صورت Partizip II می‌آید.

ضمیر شخصی فعل کمکی (werden) Partizip II
فعل کمکی (haben یا sein) فعل بی‌قاعده
صرف فعل sein (بودن) صرف فعل sehen (دیدن)
1 Ich
(من)
werde gesehen habe Ich werde gesehen haben (من دیده خواهم بود) Ich werde gewesen sein (من بوده خواهم بود)
2 Du
(تو)
wirst gesehen hast Du wirst gesehen haben (تو دیده خواهی بود) Du wirst gewesen sein (تو بوده خواهی بود)
3 Er/Sie/Es
(او)
wird gesehen hat Er/Sie/Es wird gesehen haben (او دیده خواهد بود) Er/Sie/Es wird gewesen sein (او بوده خواهد بود)
4 Wir
(ما)
werden gesehen haben Wir werden gesehen haben (ما دیده خواهیم بود) Wir werden gewesen sein (ما بوده خواهیم بود)
5 Ihr
(شما)
werdet gesehen habt Ihr werdet gesehen haben (شما دیده خواهید بود) Ihr werdet gewesen sein (شما بوده خواهید بود)
6 Sie
(آنها / شما)
werden gesehen haben Sie werden gesehen haben (آن‌ها دیده خواهند بود) Sie werden gewesen sein (آن‌ها بوده خواهند بود)

 

نکات دیگر در مورد زمان های آلمانی

حالا که با شش زمان مختلف در زبان آلمانی آشنا شدیم، هنوز چند نکته مهم برای صرف صحیح افعال وجود دارد. یکی از این نکات مهم مربوط به افعال جداسازی‌شونده است.

 

1. افعال جداسازی‌شونده (Separable Verbs)

برخی افعال در زبان آلمانی پیشوندهایی دارند که هنگام صرف شدن، به انتهای جمله منتقل می‌شوند. این ویژگی در زمان‌های مختلف باید رعایت شود.

مثال:
🔹فعل aufstehen (برخاستن) پیشوند auf را جدا کرده و در انتهای جمله می‌آید.
🔹Ich stehe um 6 Uhr auf. (من ساعت 6 صبح برمی‌خیزم.)

 

2. زمان‌های آلمانی و ترتیب کلمات

در زبان آلمانی، ترتیب کلمات یکی از ویژگی‌های مهم است. در زمان‌هایی که از فعل کمکی استفاده می‌شود (مثل حال کامل یا آینده ساده)، فعل کمکی صرف‌شده همیشه در موقعیت دوم جمله قرار می‌گیرد، و سایر اجزای جمله به انتهای جمله می‌روند.

مثال‌ها:
🔹
Letztes Jahr habe ich in Berlin gewohnt. (سال گذشته من در برلین زندگی می‌کردم.)
فعل کمکی habe در جای دوم قرار گرفته و gewohnt به انتهای جمله منتقل شده است.

🔹Wir werden ins Kino gehen. (ما به سینما خواهیم رفت.)
فعل کمکی werden در جای دوم قرار گرفته و gehen به انتهای جمله رفته است.

 

سخن پایانی

شما با مطالعه این مقاله یکی از پیچیده‌ترین بخش‌های زبان آلمانی را فرا گرفتید. حالا که با زمان‌ها و ساختارهای مختلف آشنا شدید، می‌توانید با اعتماد به نفس بیشتری به یادگیری ادامه دهید. به یاد داشته باشید، تمرین کلید تسلط است، پس هر روز کمی بیشتر تلاش کنید.

تمرین امروز، موفقیت فردا را می‌سازد.

 

این مطلب چقدر برای شما مفید بود؟

میانگین امتیازات 5 / 5. تعداد نظرات 3

هنوز امتیازی ثبت نشده. شما اولین نفر باشید!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *