فرق بین «listen و hear» چیست؟| مثال های کاربردی
فرق بین «listen و hear» چیست؟ از هر کدام از این افعال در چه مواقعی می‌توانیم استفاده کنیم؟ در این مقاله به‌طور کامل با تفاوت و شباهت‌های این دو فعل و جایگاه استفاده از هرکدامشان آشنا خواهیم شد.
در ادامه می‌خوانید:
- دو فعل «listen و hear» در زبان انگلیسی چه تفاوت‌هایی با یکدیگر دارند؟
- نکات تکمیلی درباره تفاوت‌های Hearing و Listening
دو فعل «listen و hear» در زبان انگلیسی چه تفاوت‌هایی با یکدیگر دارند؟
این دو فعل از لحاظ معنایی شبیه به هم بوده، اما نحوه استفاده از آنها در زبان انگلیسی مانند هم نیست. دو فعالیت شنیدن و گوش دادن با استفاده از گوش انجام می‌شوند، اما کاربرد آنها متفاوت است.
در ادامه تفاوت‌های آنها را با هم بررسی می‌کنیم:
۱. Hearing شنیدن از طریق گوش است.
شنیدن hearing دریافت غیرفعال صداست. شنوایی hearing چیزی نیست جز حسی که به شما در دریافت امواج صوتی و نویز توسط گوش کمک می‌کند. این قدرت درک صداهاست.
در فرهنگ لغت، شنیدن hearing به عنوان «فرایند، عملکرد یا قدرت درک صدا» تعریف شده است.
وقتی چیزی را می‌شنویم، به معنی این است که صدا را صرفاً با گوشمان شنیده‌ایم. شنوایی یک فرایند غیرفعال است؛ به این معنی که به‌طور طبیعی بدون هیچ تلاش آگاهانه‌ای از سمت ما اتفاق می‌افتد. مثلاً صدای آواز پرنده‌ای را می‌شنویم.
ما آگاهانه برای شنیدن تصمیم نمی‌گیریم.
- گاهی اوقات صدایی که می‌شنویم ناگهانی یا غیرمنتظره است؛ مثل صدای جیغ خوشحالی یا صدای آژیر پلیس.
- این فعل، به‌صورت استمراری استفاده نمی‌شود بلکه hear اغلب به همراه can می‌آید:
.I’m hearing you really clearly جمله غلط
.I can hear you really clearly جمله درست
من می‌توانم صدای شما را کاملاً واضح بشنوم.
در ادامه چند مثال از جملاتی که در آنها از فعل Hear استفاده شده است می‌بینید:
| سگم صدای من را خوب نمی‌شنود. | .My dog can’t hear very well |
| می‌شنوم و فراموش می‌کنم. می‌بینم و به خاطر می‌سپارم. انجام می‌دهم و می‌فهمم. (کنفسیوس؛ فیلسوف چینی) | ,I hear and I forget. I see and I remember, I do and I understand |
۲. گوش دادن listening از طریق ذهن است.
گوش امواج صوتی را دریافت کرده و شما با توجه کامل به کلمات و جملات گوینده آن را درک می‌کنید؛ یعنی پیام گوینده را به ذهن می‌فرستید و آن را تفسیر می‌کنید.
گوش دادن (listening) عملی عمدی یا ارادی برای درک صداهایی است که می‌شنوید. وقتی در حال listening هستید، فعالانه در تلاشید مطلبی را بشنوید. درواقع وقتی هم گوش می‌دهیم و هم به آن صحبت‌ها توجه می‌کنیم، «شنیدن چیزی با توجه متفکرانه» است.
در فعل listen شما تصمیم می‌گیرید که گوش کنید.
- شما عمدا به صدا توجه می‌کنید.
- حرف اضافه آن to است.
| من به رادیو گوش می‌کنم. | .I listen to the radio |
| من به صدای بیرون از در گوش دادم، اما نتوانستم بشنوم در داخل چه می‌گویند. (توجه داشته باشید همیشه فعل شنیدن هم موفقیت آمیز نیست؛ گاهی تنها صداهایی را می توانید بشنوید نه معنی آنها را.) | I listened outside the door, but I couldn’t hear what they were saying inside. [Note that even if you listen, you don’t always hear what you are trying to hear.] |
| تو حتی به یک کلمه از حرف‌های من هم گوش ندادی! | !You haven’t listened to a word I’ve said |
|
یادگیری گرامر زبان انگلیسی به شما کمک می‌کند که به راحتی بتوانید هر جمله‌ای را با استفاده از واژگان درست و به‌جا بنویسید. برای ثبت‌نام در کلاس‌های آموزش گرامر زبان انگلیسی هایتاکی می‌توانید همین حالا اقدام کنید.
|
نکات تکمیلی درباره تفاوت‌های Hearing و Listening
- ما نمی‌توانیم گوش خود را بگیریم تا چیزی نشنویم، پس hearing عملی پسیو است؛ اما در بین تمام سرو صداهای اطراف می توانیم صدای فرزندمان را بشنویم که در حال صحبت با ماست. این شنیدن listening و عملی اکتیو و فعال است.
- شنوایی ماهیت اولیه و مستمر است؛ یعنی اولین و مهم‌ترین مرحله شنوایی است و پس از آن گوش دادن listening اتفاق می‌افتد. از سوی دیگر، گوش دادن موقتی است؛ زیرا ما نمی‌توانیم به‌طور مداوم برای ساعت‌های طولانی به چیزی توجه کنیم.
- شنوایی فقط نیازمند استفاده از یک عضو، یعنی گوش، است. در مقابل، گوش دادن شامل استفاده از بیش از یک عضو مانند چشم، گوش، لامسه و غیره برای درک کامل و دقیق پیام است.
منابع: