انواع ضمایر اشاره در آلمانی (Demonstrativpronomen): از «این» (dies) به «آن» (das)
یادگیری زبان آلمانی شامل مراحل متعددی است که هر کدام برای تسلط بر این زبان اهمیت ویژه‌ای دارند. یکی از مهم‌ترین بخش‌های این زبان، انواع ضمایر آلمانی به‌طور کلی و ضمایر اشاره به هستند که در فهم و بیان صحیح جملات نقش بسزایی دارند. این ضمایر به ما کمک می‌کنند تا درباره اشیا، افراد و مکان‌ها به‌وضوح صحبت و ارتباطات مؤثرتری برقرار کنیم.
در این مقاله به بررسی ضمایر اشاره‌ای “این” (dies)، “آن” (das)، “این‌ها” (diese) و “آن‌ها” (jene) در زبان آلمانی (Demonstrativpronomenها) خواهیم پرداخت و به تفاوت‌های معنایی و کاربردی آن‌ها در فضا و زمان اشاره می‌کنیم.
در ادامه می‌خوانید:
- ضمیر اشاره در آلمانی چیست؟
- چرا از ضمایر اشاره استفاده می‌کنیم؟
- انواع ضمایر اشاره در آلمانی
- تفاوت‌های معنایی و کاربردی ضمایر اشاره در آلمانی
- صرف کردن ضمایر اشاره در زبان آلمانی
- تفاوت ضمیر اشاره و صفت اشاره در زبان آلمانی
- کاربرد ضمایر اشاره در گفتگوهای روزمره آلمانی
- سخن پایانی
ضمیر اشاره در آلمانی چیست؟
ضمیر اشاره در آلمانی (Demonstrativpronomen) به کلماتی گفته می‌شود که برای اشاره به افراد، اشیاء، مکان‌ها یا ایده‌هایی که قبلاً نام برده شده‌اند یا در متن حاضر هستند، استفاده می‌شوند. به عبارت ساده‌تر، ضمایر اشاره به جای تکرار مجدد اسم‌ها به کار می‌روند و به شنونده یا خواننده می‌گویند که منظورمان کدام است.
ضمایر اشاره برای اشاره به اشیاء نزدیک یا دور به کار می‌روند و در جملات مختلف بسته به موقعیت و زمان تغییر می‌کنند.
چرا از ضمایر اشاره استفاده می‌کنیم؟
- جلوگیری از تکرار: با استفاده از ضمایر اشاره، از تکرار مکرر یک اسم در جمله جلوگیری می‌کنیم و جمله را روان‌تر می‌سازیم.
- مشخص کردن اشاره: ضمایر اشاره به ما کمک می‌کنند تا به وضوح مشخص کنیم که به کدام شیء یا شخص اشاره می‌کنیم.
- ایجاد ارتباط بین جملات: ضمایر اشاره باعث ایجاد ارتباط منطقی بین جملات مختلف یک پاراگراف یا متن می‌شوند.
انواع ضمایر اشاره در آلمانی
| ضمیر اشاره آلمانی+ترجمه | مثال | |
| ۱ | dieser/diese/dieses:
این (نزدیک به گوینده) |
.Ich möchte dieses Buch kaufen
(من می‌خواهم این کتاب را بخرم.) dieses: این ضمیر اشاره به کتابی نزدیک به گوینده اشاره دارد. از آنجایی که “Buch” (کتاب) مؤنث و مفرد است، ضمیر اشاره نیز به صورت “dieses” (مؤنث، مفرد) به کار رفته است. این نشان می‌دهد که گوینده کتاب را می‌بیند یا به آن اشاره می‌کند. |
| ۲ | jener/jene/jenes:
آن (دور از گوینده) |
?Siehst du jenes Haus
(آن خانه را می‌بینی؟) jenes: این ضمیر اشاره به خانه‌ای دور از گوینده و شنونده اشاره دارد. استفاده از “jenes” نشان می‌دهد که خانه مورد نظر در فاصله دورتری قرار دارد. |
| ۳ | der/die/das:
آن (نزدیک به شنونده) |
.Der Mann ist groß
ترجمه: آن مرد قد بلند است. der: این ضمیر اشاره به مردی اشاره می‌کند که قبلاً در موردش صحبت شده یا مشخص است. از آنجایی که “Mann” (مرد) مذکر و مفرد است، ضمیر اشاره نیز به صورت “der” (مذکر، مفرد) به کار رفته است. |
| ۴ | derjenige/diejenige/dasjenige:
آن کسی که (برای اشاره به شخصی که مشخصاتی دارد) |
.Derjenige, der das Fenster geöffnet hat, muss es schließen
(کسی که پنجره را باز کرده است، باید آن را ببندد.) derjenige: این ضمیر اشاره به شخصی با ویژگی خاص اشاره می‌کند. در اینجا، به کسی اشاره می‌شود که پنجره را باز کرده است. این ساختار برای معرفی شخصی با یک ویژگی خاص بسیار رایج است. |
| ۵ | derselbe/dieselbe/dasselbe:
همان (برای اشاره به چیزی که قبلاً ذکر شده است) |
.Das ist dasselbe Kleid, das ich gestern getragen habe.
(این همان لباسی است که دیروز پوشیدم.)
|
نکات مهم:
- انتخاب ضمیر اشاره مناسب به موقعیت مکانی و زمانی و همچنین به جنسیت، عدد و حالت اسمی که به آن اشاره می‌شود، بستگی دارد.
- در زبان محاوره‌ای، به جای jener اغلب از der/die/das da یا der/die/das dort استفاده می‌شود.
- ضمایر اشاره در جملات شرطی، جملات نسبی و بسیاری از ساختارهای دیگر گرامری به کار می‌روند.
تفاوت‌های معنایی و کاربردی ضمایر اشاره در آلمانی
ضمایر اشاره در آلمانی نقش بسیار مهمی در ایجاد ارتباط بین اجزای جمله و نشان دادن رابطه بین گوینده، شنونده و اشیا یا افرادی که در مورد آن‌ها صحبت می‌شود، دارند. هر ضمیر اشاره معنای خاص خود را دارد و در موقعیت‌های مختلفی به کار می‌رود.
ضمایر اشاره اصلی در آلمانی، کاربرد و تفاوت‌های آن‌ها
| dieser/diese/dieses (این) |
مثال: Ich möchte dieses Buch kaufen. (من می‌خواهم این کتاب را بخرم.) |
| jener/jene/jenes (آن) |
مثال: Siehst du jenes Haus am Ende der Straße? (آن خانه در انتهای خیابان را می‌بینی؟) |
| der/die/das (آن) |
مثال: Der Mann ist groß. (آن مرد قد بلند است.) |
| derjenige/diejenige/dasjenige
(آن کسی که/ آن چیزی که) |
مثال: Derjenige, der das Fenster geöffnet hat, muss es schließen. (کسی که پنجره را باز کرده است، باید آن را ببندد.) |
| derselbe/dieselbe/dasselbe (همان) |
مثال: Das ist dasselbe Kleid, das ich gestern getragen habe. (این همان لباسی است که دیروز پوشیدم.) |
نکات مهم
- تطبیق با اسم: ضمایر اشاره باید از نظر جنسیت، عدد و حالت با اسمی که به آن اشاره می‌کنند، تطبیق داشته باشند.
- جملات نسبی: ضمایر اشاره اغلب در جملات نسبی برای ایجاد ارتباط بین دو جمله استفاده می‌شوند.
- ثبت و تاکید: ضمایر اشاره می‌توانند برای ثبت اطلاعات جدید یا تاکید بر یک نکته خاص استفاده شوند.
در کل، انتخاب ضمیر اشاره مناسب به عوامل مختلفی مانند فاصله، جنسیت، عدد، حالت اسمی و معنای جمله بستگی دارد. با تمرین و توجه به این تفاوت‌ها، می‌توانید از ضمایر اشاره به طور صحیح و مؤثر در زبان آلمانی استفاده کنید.
صرف کردن ضمایر اشاره در زبان آلمانی
ضمایر اشاره در زبان آلمانی برای اشاره به اشیاء، افراد یا ایده‌هایی که قبلاً به آن‌ها اشاره شده است، استفاده می‌شوند. این ضمایر بسته به نقششان در جمله (فاعل، مفعول، صفت و …) و همچنین جنسیت، عدد و حالت اسمی که به آن اشاره می‌کنند، صرف می‌شوند.
چرا صرف می‌کنیم؟
صرف ضمایر اشاره به این دلیل انجام می‌شود که ضمایر باید با اسمی که به آن اشاره می‌کنند، هماهنگ باشند. این هماهنگی شامل تطابق در جنسیت، عدد و حالت است. به عبارت دیگر، ضمیر اشاره باید نشان دهد که به کدام اسم و در چه موقعیتی از جمله اشاره دارد.
جدول صرف ضمایر اشاره “dieser/diese/dieses” (این)
| حالت | مذکر | مؤنث | خنثی | جمع |
| Nominativ (فاعلی) | dieser | diese | dieses | diese |
| Genitiv (صفت تملیکی) | dieses | dieser | dieses | dieser |
| Dativ (مفعولی غیر مستقیم) | diesem | dieser | diesem | diesen |
| Akkusativ (مفعولی مستقیم) | diesen | diese | dieses | diese |
- Dieser Mann ist mein Freund. (این مرد دوست من است.)
- Diese Frau ist Lehrerin. (این زن معلم است.)
- Dieses Buch ist interessant. (این کتاب جالب است.)
- Diese Bücher sind neu. (این کتاب‌ها جدید هستند.)
ضمایر اشاره دیگر مانند “jener” (آن) و “der” (آن) نیز به همین ترتیب صرف می‌شوند.
نکات مهم درباره صرف ضمایر اشاره در زبان آلمانی
- جنسیت: ضمایر اشاره باید با جنسیت اسمی که به آن اشاره می‌کنند، مطابقت داشته باشند. (مذکر، مؤنث یا خنثی)
- عدد: ضمایر اشاره باید با عدد اسمی که به آن اشاره می‌کنند، مطابقت داشته باشند. (مفرد یا جمع)
- حالت: ضمایر اشاره باید با حالت اسمی که به آن اشاره می‌کنند، مطابقت داشته باشند. (فاعلی، مفعولی مستقیم، مفعولی غیر مستقیم و …)
- ضمیر “der” به عنوان ضمیر اشاره به چیزی اشاره می‌کند که قبلاً در متن آمده است یا برای مخاطب مشخص است.
- ضمیر “jener” به چیزی دورتر یا کمتر شناخته شده اشاره می‌کند.
تمرین:
برای تسلط بیشتر بر صرف ضمایر اشاره، سعی کنید جملات مختلفی با استفاده از ضمایر اشاره بسازید و آن‌ها را با اسم‌های مختلف ترکیب کنید.
| برای تسلط کامل بر ضمایر اشاره، تمرین عملی بسیار مهم است. شرکت در کلاس زبان آلمانی به شما این امکان را می‌دهد تا در محیطی تعاملی، ضمایر اشاره را در جملات مختلف تمرین کرده و از معلم خود بازخورد دریافت کنید.
|
تفاوت ضمیر اشاره و صفت اشاره در زبان آلمانی
در زبان آلمانی، ضمایر اشاره و صفات اشاره هر دو برای اشاره به اشیاء، افراد یا ایده‌ها استفاده می‌شوند، اما عملکرد و موقعیت آن‌ها در جمله متفاوت است.
۱. ضمایر اشاره (Demonstrativpronomen)
- نقش: ضمایر اشاره جایگزین اسم می‌شوند و به تنهایی می‌توانند در جمله به کار روند.
- کاربرد: برای اشاره به چیزی که قبلاً نام برده شده یا در متن مشخص است، استفاده می‌شوند.
مثال:
Dieses Buch ist interessant. (این کتاب جالب است.) در این جمله، “dieses” جایگزین اسم “Buch” (کتاب) شده است.
۲. صفات اشاره (Demonstrativadjektive)
- نقش: صفات اشاره به اسم اضافه می‌شوند و آن را توصیف می‌کنند.
- کاربرد: برای مشخص کردن یا تاکید بر اسمی خاص استفاده می‌شوند.
مثال:
Ich möchte dieses Auto kaufen. (من می‌خواهم این ماشین را بخرم.) در این جمله، “dieses” به عنوان صفت، اسم “Auto” (ماشین) را توصیف می‌کند.
جدول مقایسه ضمیر اشاره و صفت اشاره در آلمانی
| ویژگی | ضمیر اشاره در آلمانی | صفت اشاره در آلمانی |
| نقش | جایگزین اسم | توصیف اسم |
| موقعیت در جمله | می‌تواند به تنهایی استفاده شود | همیشه قبل از اسم قرار می‌گیرد |
| مثال | Dieses Buch ist meins.
(این کتاب مال من است.) |
Ich möchte dieses Auto kaufen.
(من می‌خواهم این ماشین را بخرم.) |
نکته مهم:
- گاهی اوقات تشخیص بین ضمیر اشاره و صفت اشاره ممکن است کمی دشوار باشد، زیرا برخی از کلمات می‌توانند هر دو نقش را ایفا کنند.
- برای تشخیص دقیق، باید به نقش کلمه در جمله و ارتباط آن با سایر کلمات توجه کرد.
در نتیجه:
در حالی که ضمایر اشاره و صفات اشاره هر دو برای اشاره به اشیاء استفاده می‌شوند، تفاوت اصلی آن‌ها در نقششان در جمله است. ضمایر اشاره به تنهایی استفاده می‌شوند و جایگزین اسم می‌شوند، در حالی که صفات اشاره به اسم اضافه می‌شوند و آن را توصیف می‌کنند.
کاربرد ضمایر اشاره در گفتگوهای روزمره آلمانی
ضمایر اشاره در گفتگوهای روزمره آلمانی نقش بسیار مهمی ایفا می‌کنند. آن‌ها به ما کمک می‌کنند تا به وضوح به چیزی یا کسی اشاره کنیم و از تکرار کلمات جلوگیری کنیم. در ادامه به برخی از کاربردهای رایج ضمایر اشاره در گفتگوهای روزمره می‌پردازیم:
۱. اشاره به اشیاء در محیط اطراف
- وقتی می‌خواهیم چیزی را نشان دهیم:
- Siehst du das Buch auf dem Tisch? (آن کتاب روی میز را می‌بینی؟)
- Ich möchte diese Tasse Kaffee haben. (من می‌خواهم این فنجان قهوه را داشته باشم.)
- هنگام انتخاب بین دو یا چند گزینه:
- Möchtest du dieses Kleid oder jenes? (این لباس را می‌خواهی یا آن یکی را؟)
۲. اشاره به افراد
- هنگام معرفی افراد:
- Das ist meine Schwester. (این خواهر من است.)
- Jener Mann dort ist unser Lehrer. (آن مرد آنجا معلم ما است.)
- هنگام اشاره به شخصی که قبلاً نام برده شده است:
- Er hat mir das Buch gegeben. (او کتاب را به من داد.)
۳. اشاره به ایده‌ها یا مفاهیم
- هنگام توضیح یک موضوع:
- Dieses Problem ist sehr schwierig. (این مشکل خیلی سخت است.)
- Jene Theorie ist interessant. (آن نظریه جالب است.)
۴. ایجاد تاکید
- برای تاکید بر چیزی خاص:
- Genau dieses Buch suche ich. (دقیقاً همین کتاب را می‌جویم.)
- Diese Information ist sehr wichtig. (این اطلاعات بسیار مهم است.)
۵. جلوگیری از تکرار کلمات
- برای جلوگیری از تکرار یک اسم:
- Ich habe einen Apfel und eine Birne gekauft. Diese Früchte sind sehr lecker. (من یک سیب و یک گلابی خریدم. این میوه‌ها خیلی خوشمزه هستند.)
سخن پایانی
در این مقاله، به بررسی ضمایر “این” (dies)، “آن” (das)، “این‌ها” (diese) و “آن‌ها” (jene) در زبان آلمانی پرداختیم. این ضمایر برای اشاره به اشیاء و افراد نزدیک و دور و همچنین تعیین جنسیت و شمار اهمیت دارند. درک تفاوت‌های این ضمایر به زبان‌آموزان کمک می‌کند تا در مکالمات خود دقت بیشتری داشته باشند و جملات مؤثرتری بسازند. با توجه به نکات کلیدی و مثال‌های کاربردی، یادگیری این مفاهیم می‌تواند تسلط بر زبان آلمانی را تسهیل کند.
منابع: